Καλα ολα αυτα αλλα εφοσον θεωρουμε οτι το πιο σπουδαιο πραγμα στη φωτογραφια ειναι η "αποφασιστικη στιγμη" ας μαθουμε να λεμε σωστα και το ονομα του εκφραστη της ! Ονομαζεται Καρτιε-Μπρεσον, οχι Μπρεσον. ( Το ιδιο λαθος παρατηρησα και στο ημερολογιο του Σταθη Τσαγκαρουσιανου, πριν λιγες μερες ). Αλλο ο φωτογραφος, αλλο ο σκηνοθετης...Σ οτι αφορα το ενστικτο και την εννοια του τυχαιου, κατι μπορει να ξεδιπλωθει τυχαια, το ενστικτο μας ομως να διαλεξει να παγωσει μια στιγμη που δεν απεικονιζει το οπτικο αποκορυφωμα αυτου του τυχαιου. Ο Καρτιε-Μπρεσον ειχε αναφερθει γι αυτο το προβλημα οπως και για το ρολο του καδραρισματος στην αντιπροσωπευση του χρονου.Απεναντιας, ο στενος οικογενειακος φιλος του ΑΚ-Μ, ο Σαλγκαδο, ειχε εξηγησει πριν 25 ακριβως χρονια, σε συνεντευξη που ειχε δωσει στον συγγραφεα Τζον Μπλουμ στην πολη του Σαν Φρανσισκο, οτι κλασσικοι φλανερ οπως ο Καρτιε-Μπρεσον και η αποφασιστικη στιγμη δεν ειναι παρα κομματι του οπτικου διαλογισμου που μπορει να ειναι η φωτογραφιση ενος θεματος. Σχεδιαζοντας ενα πραγματικο σκιτσο, δυο καθετες γραμμες να εκφρασουν τον χωροχρονο και μια τελεια για την αποφασιστικη στιγμη, ο γνωστος βραζιλιανος τραβα μια καμπυλη απο την ορθη γωνια των δυο γραμμων, στο απειρο. Εκει, λεει ο Σαλγκαδο βρισκεται το φαινομενο της φωτογραφιας. Ξεκινας απο τα χαμηλα, φτανεις στο αποκορυφωμα ( την αποφασιστικη στιγμη του ΑΚ-Μ ) και συνεχιζεις, πανω, κατω, πανω, κατω, διαλογιζεσαι με το χωροχρονο και τα συστατικα του. Η εξηγηση αφορα τον συγκεκριμενο τυπο της φωτογραφισης : Διαφορετικα καποιος προσεγγιζει το φλανερ, διαφορετικα ντοκουμενταρει ( πχ ο Σαλγκαδο ). Διαφορετικα παιζει με χρωματα στα προιοντα πανω στο τραπεζι, διαφορετικα φωτογραφιζει σερφιστες. Καθε στιγμη, εχει και ενα σημειο αποφασιστικοτητας, αλλα σε πολλες περιπτωσεις η καταγραφη του δεν ειναι οτι πιο χρησιμο, σεβαστο 'η αναγκαιο. Τελος, ανεξαρτητως αν ο γαλλος δε φωτογραφιζε χρωμα ( το προβλημα με τα παστελ, το κοντραστ 'η το ελλειμμα των γκρι τονων ), θα πρεπει να τονιστει οτι εγχρωμη φωτογραφια ειδικα στη φωτογραφια δρομου ειναι ιδιαιτερα προβληματικη. Κι αυτο λογω του οτι δε μπορεις να φτιαξεις την συνθεση σου ( δηλαδη τα συμπληρωματικα χρωματα ) παιζοντας με το φως οπως κανεις στην μαυροασπρη εκφραση την ιδανικη στιγμη που το τυχαιο συναντα το ενστικτο σου.Υπαρχουν ορια και τρομερες δυσκολιες. Ευχαριστω για το ωραιο αρθρο και συγχαρητηρια στον κυριο Βρεττο για τις φωτογραφιες του.
