Θα μπορούσα να εκδώσω διατριβή στο ζήτημα τσιγγουνιά - τσιπιά, χτύπησες φλέβα, αδερφή! Όχι, δε μιλάμε ούτε κατακρίνουμε αυτόν που δεν έχει και δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς. Στο απόλυτο μηδέν ξεχνιούνται και καθωσπρεπισμοί και εικόνες και αξιοπρέπεια, ακόμα ακόμα. Το τραγικό φαινόμενο του παθολογικά τσιγγούνη ή του ανθρώπου που έχει (και με το παραπάνω) και μετράει τα πάντα και σε επίπεδο σεντ..., σηκώνει μεγάάάάλη κουβέντα!Ο τύπος που θα λιγουρευτεί γλυκό στο γραφείο, θα το διατυμπανήσει, θα πάει να πάρει ένα μπολ προφιτερόλ, θα σερβίρει άπαντες... και μετά, "με τρόπο", θα σου θυμίσει ότι κι εσύ τσίμπησες μια κουταλιά άρα η απόδειξη διά δεκαπέντε...Οι τύποι που δε θα μετακινηθουν εκτός εμβέλειας πλατείας κάτω απ' το σπίτι τους για παρεϊστικη έξοδο μην και βγάλουν τ' αμάξι από την πιλοτή.Άλλοι τύποι στο γραφείο που 666 φορές μέσα σ' ένα χρόνο να έχει παραγγείλει όλο το γραφείο πίτσες-σουβλάκια-παϊδάκια..., δε θα τολμήσουν ΠΟΤΕ να πάρουν ούτε ένα καλαμάκι... αλλά θα χώσουν τη μύτη τους στο δικό σου, ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΠΑΝΩ απ' την πλάτη σου: "Φαίνεται νόστιμο... Έχει και ρίγανη;; Πόσο το 'χε;;;"Για σπαρταριστό σπάσιμο νεύρων, περισσότερα εδώ:http://pouftasamegerasime.blogspot.gr/2012/10/blog-post.htmlhttp://pouftasamegerasime.blogspot.gr/2012/10/b.htmlhttp://pouftasamegerasime.blogspot.gr/2012/05/blog-post_16.html