@Kourkoubas Mην πέφτεις στην παγίδα και ξανανοίγεις τα βιβλία ιστορίας για να αναφέρεις στοιχεία, περιστατικά, βιβλιογραφίες και αναφορές. Το όλο θέμα δεν γίνεται για την απόδοση της ιστορικής αληθείας, ξεκινάει βέβαια από εκεί, αλλά ποτέ δεν ήταν αυτός ο σκοπός και το κυρίως θέμα. Αν ο κόσμος μας ήταν αγγελικά πλασμένος, χωρίς κράτη, θρησκείες να τα χωρίζουν και "αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια κορίτσια αγόρια στη σειρά και στήνανε χορό", τότε κείμενα και ιδέες σαν της Ρεπούση θα γινόντουσαν μανιφεστα υπέρ της αλληλεγγύης και ειρήνης μεταξύ των ανθρώπων. Επειδή όμως, από την αυγή της ανθρωπότητας, αυτό το δίποδο ζώο λύνει δυστυχώς τις αντιδικίες του με βίαιο και πολλές φορές παράλογο τρόπο, σημασία έχει να μπορείς να αντιπαλεύεις τις προκλήσεις, όχι μόνο με όπλα, αλλά κυρίως με τις μνήμες, το σθένος, την ηθική που κληρονομείς από τους προγόνους σου. Οι περισσότεροι ιστορικοί και ερευνητές ξερουν (η Ρεπούση και ο Δήμου σίγουρα γνωρίζουν αλλά θέλουν να ξεχνάμε)ότι ποτέ, ποτέ, μα ποτέ,κανένα έθνος δεν άντεξε στο χρόνο χωρίς να βασιστεί ή ακόμα και να δημιουργήσει τους δικούς του μύθους, έτσι ώστε σε συνάρτηση με τις παραδόσεις και την ιστορία του, να μπορεί να ανατρέχει για να αναγεννιέται και να ξαναβρίσκει την ουσία του. Ολόκληροι πολιτισμοί και αυτοκρατορίες κατέρρευσαν την στιγμή που έχασαν, ξέχασαν ή κάποιοι τους έκαναν να ξεχάσουν τα ήθη, τις αξίες και τις παραδόσεις τους, και οι μύθοι παραμένουν σαν στυλοβάτες ως οι μόνοι που θα μπορούσαν να μεταγγίσουν τα στοιχεία που θα ξαναζωντάνευαν ένα έθνος.Οι Ρωμαίοι για χρόνια πίστευαν ότι η «αιώνια πόλη» τους, δημιουργήθηκε από τα διδυμάκια Ρωμύλο και Ρώμο ή ότι ήταν απόγονοι του Τρώα, Αινεία. Οι Άγγλοι φτιάχνουν ακόμα ντοκιμαντέρ για το καρφωμένο στο βράχο Εξκαλιμπερ και τον Αρθούρο ενώ οι Γάλλοι δεν δίστασαν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της ιστορίας τους, όπως είναι η Ιωάννα της Λωραίνης να την ανακηρύξουν ως αγία. Κάθε ώριμος λαός, προσπαθεί να δημιουργήσει (η ακόμα και να καπηλευτεί προσωπικότητες και ιστορικά γεγονότα) δημιουργώντας εθνικούς μύθος που θα ενισχύσουν την εθνική συνείδηση. Και εμείς που σαν Ελλάδα έχουμε μια πλειάδα από γεγονότα να αναδείξουμε, χάρη στους σημερινούς πνευματικούς ταγούς που έχουμε (γιατί δυστυχώς, όπως οι πολιτικοί, αυτοί μας αξίζουν) μαλώνουμε για το εάν οι Σουλιωτοπούλες αυτοκτόνησαν τραγουδώντας ή απλά κλαίγοντας, κάνοντας πρόσωπο της εβδομάδας μια ιστορικό που απλώς υποστήριξε το προφανές.Αν η Ρεπουση, ο Δημου, ο ein Steppenwolf και οι υπόλοιποι, συμπαθείς κατά τα άλλα, φίλοι τους, πιστεύουν ότι ΤΩΡΑ, σε αυτή την κρίσιμη καμπή για τη χώρα, σε αυτή την τρομερή συγκυρία που δεχόμαστε επίθεση οικονομική, κοινωνική, πολιτική από παντού, είναι η κατάλληλη στιγμή και έχουμε φτάσει σε τέτοιο υψηλό πνευματικό επίπεδο σαν λαός που μπορούμε να προχωρήσουμε στην κατάργηση και τον κατακρήμνισμα των μύθων μας, τότε ας προχωρήσουν οπως νομίζουν μοιράζοντας μπράβο για το "έργο" τους. Πολύ φοβάμαι όμως ότι σύντομα θα διαπιστώσουν ότι, όταν οι γείτονες μας, τρέφουν τον εθνικισμό τους χωρίς ενοχικά σύνδρομα, σηκώνουν με περηφάνια τα λάβαρα τους και καλλιεργούν τους μύθους τους χωρις να τους τσιγκλαει καμια Ρεπουση, ενώ αντίθετα εμείς δεν τολμάμε πλέον να σηκώσουμε ουτε μια ελληνική σημαιούλα, μην τυχών κάποιος μας παρεξηγήσει για νεοναζιστή χρυσαυγίτη, τότε τα πράγματα γίνονται πολύ επικίνδυνα για όλους μας.
