Η μελίνα, εγώ, ο καναπές, το CD player, τα φιλιά, οι αγκαλιές, το sex, οι πανελλαδικές, ο ζεστός ιούνης του 95...κι αυτή η απίστευτη "κολλημάρα" μου μ'αυτή τι μπάντα...και 17 χρόνια, στο λονδίνο του '12 χαμένος στους όρθιους του Ο2 ψάχνω να βρω πόσα έχουν αλλάξει από τότε...προσπαθώ να σκεφτώ αν είχα ποτε μου σκεφτεί εκεί στο 95 πως θα είμαι στο '12...τι θα κάνω στο '13...Κι αισθάνομαι ότι ο Yorke πάντα είναι στα αυτιά μου, το μυαλό και τι ψυχή μου...