#11 Δεν ξερω ποιος ειναι ο καταλληλος τροπος να το πω. Μετρα μονο ποσες φορες εγραψες το "θλι-". Σημερα μαθαμε τα νεα της Αντζελινα, κατω απο τον φοβο κληρονομικης αρρωστιας. Διαβαζω οτι η κληρονομικοτητα παιζει μεγαλο ρολο στη διπολικη και το κοινο οικογενειακο περιβαλλον περιπου καθολου*. Δηλαδη, αν υπηρχε υιοθετημενος αδερφος στην οικογενεια σου, θα ειχε την ιδια πιθανοτητα να παρουσιασει διπολικη οσο και ενας τυχαιος αγνωστος. Υποθετω οτι δεν εισαι υιοθετημενη...Οταν, λοιπον, η Α μπα μιλαει για το ιστορικο σου, τις σχεσεις με το γονιο, τις δυσκολιες, το βαρος αυτης της καταστασης, το κανει γιατι σε βλεπει με συμπαθεια και οχι (πιστευω) για να δειξει την αιτια. Αυτα σε βασανιζουνε στο λογο σου και γι αυτα μιλαει. Κι εγω σε βλεπω με συμπαθεια και γι αυτο θελω να σου πω οτι πρεπει να πας να ζητησεις ψυχιατρικη βοηθεια. Και η Α μπα το ιδιο λεει αλλα εφτασε εκει απο αλλο δρομο. * http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12742871