Mizuno συμφωνώ με αυτά που λες. Δεν ήξερα τη δουλειά που γίνεται στο ΚΕΘΕΑ αλλά πήρα μια ιδέα από μια πρόσφατη ενημέρωση των υπευθύνων και μερικών μελών της κοινότητας.Αυτό που, προσωπικά σε εμένα, μου μίλησε περισσότερο, είναι η εξής διαπίστωση: ένας νέος άνθρωπος που κάνει ηρωίνη κλπ από τα 16 του, στα είκοσί του έχει χάσει σημαντικούς σταθμούς της ανάπτυξης της προσωπικότητάς του, π.χ. "ενήλικες" σχέσεις με φίλους ή ερωτικούς συντρόφους, διάβασμα για εξετάσεις, επιλογή επαγγελματικής κατεύθυνσης, εύρεση δουλειάς, εργασιακά καθήκοντα, να έχεις αφεντικό πάνω από το κεφάλι σου, να παράγεις και να διαχειρίζεσαι χρήματα. Αντιθέτως έχει μάθει να καταφεύγει στον εθισμό, στην αρχή για να μην πονάει αλλά στη συνέχεια όλο και περισσότερο για να μην νιώθει, να μην χρειάζεται να αντιμετωπίζει τα μπερδέματα της ζωής.Ακόμα και αν, με μαγικό τρόπο, αφαιρέσει κανείς τον εθισμό, μένει ένας άνθρωπος με κενά στην προσωπικότητά του. Αυτά τα κενά προσπαθούν να γεμίσουν στο ΚΕΘΕΑ με δουλειά υποστηρικτική, με ανάληψη καθηκόντων, με εργασία, με κουβέντα, με επίλυση διαφορών μεταξύ των μελών της κοινότητας σε ασφαλές περιβάλλον, χωρίς βία.Εθισμός είναι κυρίως στα ναρκωτικά αλλά όχι μόνο, μπορεί να είναι και στο αλκοόλ, ακόμα και σε συμπεριφορές, όπως (σπανιότερα) τα χαρτιά ή το ίντερνετ.Σύμφωνα με τους υπευθύνους στην κοινότητα, για επίρρωση της πιο πάνω θεραπευτικής κατεύθυνσης έχουν επιλέξει το στεγνό πρόγραμμα, απόλυτη και άμεση διακοπή του εθισμού. Απ' ό,τι λένε, τα συμπτώματα στέρησης για την ηρωίνη είναι υπερεκτιμημένα, στην πραγματικότητα είναι δυο-τρεις μέρες σοβαρής καταβολής του οργανισμού (για το αλκοόλ όμως είναι σοβαρά, θέλει παρακολούθηση γιατρού).Πρόκειται δηλαδή για διαφορετική φιλοσοφία στη ρίζα της. Κατά τη γνώμη μου, βέβαια, και η βοήθεια με υποκατάστατα έχει το "κοινό" της, τους ανθρώπους στους οποίους ταιριάζει περισσότερο, για διάφορους λόγους.
