Μόλις είχα τελειώσει το "Close Up" ένιωσα την επιθυμία να μάθω αραβικά. "Πώς να πλησιάσεις κι άλλο αυτό το αριστούργημα" σκέφτηκα αρχικά, "αν όχι στην γλώσσα του;".Αραβικά δεν έμαθα ποτέ εντέλει. Ευτυχώς η γλώσσα που μιλάει στον κόσμο ο έκπαγλος ιρανικός κινηματογράφος είναι κατανοητή με τον πιο αδιαμεσολάβητο τρόπο σε όλους όσοι στρέφουν τις κεραίες τους και ανοίγουν τις καρδιές τους, και δεν χρειάστηκε. Στην αρχή μου είχε ξενίσει, γιατί είναι μια απλή γλώσσα που όμως έχουμε ξεχάσει να μιλάμε. Εξού και στις μέρες μας η ποίηση της απλότητας δεν είναι απλή υπόθεση. Είναι κορυφαία. Και ο Αμπάς Κιαροστάμι δεν είναι ένας απλός σκηνοθέτης που πέρασε. Αλλά απλώς αλησμόνητος, θα μείνει και θα λείψει ταυτόχρονα. Άλλωστε έτσι γινόταν και με τις ταινίες του, που τις νοσταγλούσες ενώ τις έβλεπες.
Σχολιάζει ο/η
Scroll to top icon