Μπα πανάθεμα σε, μου τρέχουν τα σάλια, το λατρεύω κι εγώ από μικρή αυτό το σχολικο-τονο-σάντουιτς. Θα δοκιμάσω και το ενήλικο τώρα! (Χωρίς το καυτερό, δε θέλω!)Αλλά την πρώτη μου αγάπη, το σχολικό δεν την παρατάω. Με μία παραλλαγή που μου μαθε η θεία από τα εξωτερικά: όχι μαϊντανο. Σέλερυ. Τον κορμό, όχι τα φύλλα. Να είναι κρουτσανιστό. Πάει διαολεμένα το σέλερυ με την τονοσαλάτα. Διαολεμένα όμως. Εναλλακτικά κοτσάνι από σέλινο για την αντίστοιχη μυρωδιά και αγγουράκι ψιλοκομμένο (χωρίς τα σπόρια για να μην έχει πολλά ζουμιά) για το κρατς κρουτς. Α και το ψωμί φρυγανισμένο από πριν για να μην είναι μαλακό από μέσα με τα υγρά της σαλάτας. Απαπαα θα λιώσει και το σκόρδο πιο καλά έτσι, μμμμιαμμμμμμμ....!Μου τρέξαν τα σάλια. Πάω να πάρω τόνο.