Λιγουρεύομαι εδώ και πολύ καιρό που στερούμαι το αλάτι σαρδέλες με μπόλικο λάδι και ζυμωτό ψωμί για παπάρα.Και φυσικά κάθε είδος τυριού και αλλαντικού, αλλά οι σαρδέλες μου έχουν γίνει έμμονη ιδέα.Άλλη μια λιχουδιά αποκλειστική νομίζω είναι το ψωμί που έριχνε η γιαγιά μου στο τηγάνι, για να δει αν έκαψε το λάδι.Και επειδή μου άρεσε πολύ, πριν ρίξει μέσα το φαγητό, έριχνε μια φέτα μπαγιάτικο ψωμί στο ζεστό λάδι, την πασπάλιζε με αλάτι και μου την έδινε.Τις σπάνιες φορές που τηγανίζουμε πατάτες, πάντα κλέβω λίγο ψωμί και το βουτάω στο λάδι.Η αδερφή μου στις μεγάλες πείνες έσφαζε ένα φρατζολάκι ψωμί, το γέμιζε με πακοτίνια και σοκολάτα λάκτα και το κατέβαζε με τη βοήθεια ενός μίλκο στην παλιά συσκευασία, ξέρουν οι πιο σιτεμένοι και ακόμα απορώ πως με τόσο φαγητό που έκανε και που κάνει ακόμα παραμένει σαν σουβλί.