#5 Ζωή σου είναι, έχεις δικαίωμα να είσαι όσο παλαιών αρχών θες. Αν, στο κάτω κάτω, νιώσεις τελικά ότι αρχίζει να μην σε ικανοποιεί η συμεπριφορά σου, έχεις την ελευθερία να (προσπαθήσεις να) την αλλάξεις.Μια απορία μόνο: Όλοι εσείς που λέτε "δεν κρίνω αυτούς που (δεν κάνουν ό,τι εγώ)" ενώ ξεκάθαρα τους τοποθετείτε σε κατώτερη ηθική κατηγορία από εσάς, τι θα κάνατε εάν όντως τους κρίνατε; [Σόρι αν σε τσουβαλιάζω, αλλά το έχω δει σε πολλές ερωτήσεις αυτό.]Αν έλεγες ότι οι βρισιές δεν "σου ταιριάζουν", θα ήταν αλλιώς. Αν όμως θεωρείς ότι είσαι "καθώς πρέπει", λες ξεκάθαρα ότι οι άλλοι είναι "κατά πώς δεν πρέπει". Κι όχι απλώς ως ενδόμυχη σκέψη - τους κάνεις και παρατήρηση! Αν δηλαδή τους "έκρινες", τι θα έκανες; Θα τους κατέδιδες στην αστυνομία ηθικής; Θα τους έκοβες την καλημέρα; Θα τους κυνηγούσες με το καγιέν στο χέρι;