Μα γιατί έφυγε το Ηνωμένο Βασίλειο από τη Γερμανική Ένωση; Γιατί είδε πως οι κανόνες τού παιχνιδιού δεν είναι καθαροί. Τόσα χρόνια η Ευρώπη πριμοδοτούσε το ψαλίδισμα των οικονομιών των μικρών χωρών ώστε να ευδοκιμεί η βιομηχανία των μεγάλων. Γι'αυτό έκλεισε η Νισάν στον Βόλο, για να γεμίσουμε Φολκσβάγκεν και Ρενό. Μέχρι να ξεσπάσει η κρίση λέγαμε, ΟΚ, θυσιάζουμε την εθνική μας οικονομία για το καλό της ευρωπαϊκής. Είμαστε μια Αλαμπάμα που αναγνωρίζουμε ότι ποτέ δεν θα γίνουμε Τέξας ή Καλιφόρνια. Με το που ξέσπασε η κρίση, η Γερμανία πραξικοπηματικά άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού. Αφού έβγαλε ένα σκασμό δις όλα αυτά τα χρόνια, ξαφνικά αποφάσισε πως κάθε χώρα της ΕΕ είναι μόνη της - πρέπει να είναι αυτάρκης και να είναι χώρα με περισσότερες εξαγωγές από εισαγωγές, σαν την Αλβανία τού Χότζα, ένα πράγμα. Φυσικά, η ίδια η Γερμανία που μάς λιώνει και μας ξεφτελίζει με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς από εφημερίδες και πολιτικούς που, αν τους έκαναν για τους Εβραίους ή τους Ουγκαντέζους, θα είχε σοκαριστεί το σύμπαν όλο, δεν ζορίζει ούτε την Ιταλία, ούτε τη Γαλλία, γιατί στη Φάρμα των Ζώων όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά κάποια ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα. Το Μπρέξιτ έγινε για τον απλούστατο λόγο ότι μια χώρα που διατηρεί ακόμη οικονομική και κοινωνική ικμάδα θέλησε και μπόρεσε να δραπετεύσει από αυτή τη γερμανική φυλακή. Περισσότερη Ευρώπη σημαίνει περισσότερη Γερμανία. Και σε αυτό, βροντοφωνάζουμε ΟΧΙ.