Σε καταλαβαίνω απόλυτα, η αλήθεια είναι πως είμαστε πολλές με αυτό το πρόβλημα. Πρακτικές συμβουλές υπάρχουν άπειρες και τις έχω δοκιμάσει όλες όμως αν έχεις όπως λες το πρόβλημα στο μυαλό σου από εκεί δεν θα το διώξουν ούτε τα κράνμπερις ούτε η μαγειρική σόδα. Μέσα από τις υπερβολές των άλλων μπορεί να δεις τον παραλογισμό, γι αυτό θα σου πω το σημείο που έφτασα μετά από χρόνια συχνές ουρολοιμώξεις (2-3 το χρόνο ) και τα τελευταία 2 χρόνια υποτροπιάζουσες περίπου 8! Κατέληξα στο εφημερεύον όταν μετά από ελαφριά συχνουρία ανέβασα δέκατα και φυσικά πίστεψα οτι είχα πυελονεφρίτιδα, έκοψα τελείως το παντζάρι γιατί πέρασα εφιαλτικά βράδια νομίζοντας οτι πάσχω από αιματουρία. Φτάσαμε με τον άντρα μου να μην έχουμε επαφές από φόβο. Τέλος προσπάθησα να αντιμετωπίσω την εγκυμοσύνη (συχνοουρία) με βαριά αντιβίωση. Μετά από υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις μου έχει μείνει κι εμένα η αίσθηση οτι η ούρηση δεν είναι όπως παλιά, με πεντακάθαρες εξετάσεις, ίσως είναι ψυχολογικό ίσως όντος κάτι μένει στο σώμα. Η μόνη συμβουλή που έχω είναι να πίνεις 3 λίτρα νερό την μέρα σε λίγο καιρό θα το συνηθίσεις και το σώμα θα είναι και θα φαίνεται πιο υγείες. Θα σου πρότεινα να δεις και έναν ψυχολόγο αλλά είναι δύσκολο να ψηλαφίσεις ένα πρόβλημα που είναι μισό στο μυαλό μισό πραγματικό. Κουράγιο και πίστη στην επιστήμη, κάποια στιγμή θα βρουν κάτι που θα μας σώσει.