Στο σημερινό «Α μπα»: ωραία είναι τα λουλούδια την Άνοιξη

Στο σημερινό «Α μπα»: ωραία είναι τα λουλούδια την Άνοιξη Facebook Twitter
73


__________________
1.

Γεια σας κορίτσια!
Εδω ετών 27 και η απορία είναι η εξης: υπάρχει αριθμός αντρών που επιτρέπεται να έχουμε επαφη; Προφανώς και όχι. αλλά σκεφτομαι . Με 6 χρόνια σχέσης, η οπόια είχε τα μισά χρόνια διάλειμμα και έχω πάει με πάνω απο 40. Δεν είπα ψέμματα σε κανέναν, δεν απάτησα κανέναν απλά πειραματίζομαι, ερωτεύομαι, ξενερώνω και προχωράω ψάχνοντας. Δεν λέω ποτέ αυτόν τον αριθμό, γιατί δεν ψήνομαι με την πιθανή κριτική που θα υποστώ τόσο από τους άντρες όσο και από τις γυναίκες. Να μη σου πω περισσότερο από τις γυναίκες. Εσεις τι λέτε γι αυτό;
- Ζιζι


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Για να ρωτάς εμάς, θα πει ότι δεν έχεις πειστεί ότι ο αριθμός αυτός δεν αντιστοιχεί σε κάποιο είδος προσωπικής αξίας. Γιατί πιστεύεις ότι χρειάζεται να μας διευκρινήσεις ότι δεν είπες ποτέ ψέματα σε κανέναν, ότι δεν απάτησες κανέναν; Για τον ίδιο ακριβώς λόγο: επειδή η λογική σου λέει ότι δεν έχει σημασία, αλλά θέλεις να μας ενημερώσεις για την ηθική σου, για να εξισορροπήσεις την ανηθικότητα (που λες ότι δεν έχεις, αλλά δεν είσαι και εκατό τοις εκατό σίγουρη μερικές φορές.)


Κάνε κτήμα σου τους λόγους που θεωρείται ανήθικο να κάνεις σεξ με άντρες, κάνε κτήμα σου τους λόγους που κρίνεσαι με ιδιαίτερη αυστηρότητα για το θέμα (μην είσαι και τόσο σίγουρη ότι οι γυναίκες σε κρίνουν περισσότερο. Απλώς οι γυναίκες σου το λένε μπροστά σου για να σε νουθετήσουν. Οι άντρες σε χαρακτηρίζουν όταν δεν είσαι μπροστά, γιατί δεν τους ενδιαφέρει να συμμορφωθείς). Όταν λέω «κάνε κτήμα σου», δεν εννοώ απλώς να το δεχτείς, αλλά να καταλάβεις τους λόγους, που δεν είναι έτσι αόριστοι, έχουν ιστορικές και κοινωνικές ρίζες πολύ συγκεκριμένες. Όταν το καταφέρεις αυτό, δεν θα σε ενδιαφέρει να σε επιβεβαιώσει μια στήλη στο ίντερνετ. Δεν θα σε ενδιαφέρει να σε επιβεβαιώσει κανένας απολύτως.


Καλά κάνεις και δεν λες ποτέ τον αριθμό γιατί δεν αφορά κανέναν, είτε είναι μηδέν, είτε δύο, είτε εκατό.

 

__________________
2.

Πιστευεις στον ερωτα με την πρωτη ματια? Εγω οχι.
- Περιεργη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εγώ ναι.

 

Πιστεύω σε όλα τα είδη έρωτα, συμπεριλαμβανομένων και αυτών των ειδών που δεν έχω βιώσει προσωπικά, επειδή πιστεύω αυτούς που λένε ότι τον βίωσαν. Εσύ γιατί όχι; Επειδή δεν σου έχει τύχει; Ή έχεις κάνει κάποια μελέτη που το αποδεικνύει; Να το ξέρουμε αν είναι, να μην πιστεύουμε σε παραμύθια.

__________________
3.

Α μπα μου γλυκιά. Θα σε απασχολήσω με ένα χαζό θέμα τουλάχιστον έτσι φαίνεται και λογικό. Είμαι 22 χρονών γενικά είμαι εμμονική σαν χαρακτήρας. Το περασμένο καλοκαίρι και για μισό χρόνο είχα υποτροπιάζουσες κυστίτιδες (ουρολοιμώξεις) και αυτό λόγω λανθασμένων αντιβιώσεων που κατέστρεψαν το σύστημα εκεί κάτω καθώς επηρεάστηκε άμεσα και ο κόλπος και είχα συνεχόμενα θέματα. Είχα πεθάνει από το άγχος είχα απελπιστεί γιατί κανένας γιατρός δεν ασχολήθηκε μαζί μου απλά έδιναν χάπια έτσι. Κάποια στιγμή βρήκα τους σωστούς γιατρούς πήρα έκανα 1 μήνα θεραπεία. Όταν τελείωσα ένιωθα ότι πάλι κάτι συμβαίνει έτσι και έκανα ξανά εξετάσεις και δεν είχα τίποτα. Πήρα βιταμίνες για να επανέλθω ακολούθησα και ακολουθώ ως τώρα τις αυστηρότερες συνθήκες υγιεινή και τα σχετικά.
Κοντεύουν 5 μήνες που δεν έχω παρει αντιβίωση. Όλα καλά μέχρι εδώ. Το θέμα είναι ότι ανά διαστήματα νιώθω ότι πάλι έχω ουρολοίμωξη. Αγχώνομαι τραγικά πολύ κάποιες φορές κλαίω και νομίζω πως κάτι συμβαίνει. Δεν έχω κανένα συμπτωμα μόνο συχνοούρια και αυτό λόγω άγχους. Ξέρω τέλεια τα συμπτώματα ξέρω ότι δεν έχω τίποτα φερομαι νορμάλ όμως το σκέφτομαι συνέχεια όχι συνειδητά όμως πάντα. Για μια περίοδο δεν ήθελα να κάνω σεξ ας πούμε γιατί φοβόμουν μη κολλήσω τίποτα ενώ παίρνω πάντα προφυλάξεις (δήλαδη δεν έχω λόγο να φοβάμαι πρακτικά) όμως έκανα και χάρηκα που άρχισα να το βγάζω από το μυαλό μου έστω και στιγμιαία.
Το σκέφτομαι συνέχεια όμως και απελπίζομαι ξέρω ότι όλα είναι στο μυαλό μου αλλά δε μπορώ να το κουμαντάρω πάντα. Τί θα κάνω; φοβάμαι πως θα γίνω εμμονική ή μήπως έχω ήδη γίνει και κάτι πρέπει να κάνω;
Σε παρακαλώ, δώσε μου μια απάντηση, θα χαρώ πολύ να δω την άποψη σου. Να περνάς καλά! ❤
- Φωτεινή


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ξεκινάς λέγοντας ότι είσαι εμμονική σαν χαρακτήρας και καταλήγεις στο «φοβάμαι πως θα γίνω εμμονική». Αν είσαι εμμονική ως χαρακτήρας, δεν είναι έκπληξη που σε έπιασε εμμονή με την ουρολοίμωξη. Αν δεν ήταν αυτό, θα έβρισκες ευκαιρία με κάτι άλλο.


Όταν έχει καεί η γούνα μας με μια αρρώστια είναι φυσικό να φοβόμαστε για ένα διάστημα, ή και γενικώς, να μην το ξαναπάθουμε. Πρόβλημα είναι αν αυτός ο φόβος μας εμποδίζει σημαντικά στην καθημερινότητα μας ή στις σχέσεις μας με τους άλλους. Αν αυτή η απελπισία είναι καθημερινή και σε εμποδίζει να ζήσεις, τότε κάτι πρέπει να κάνεις. Αν έχεις συχνοουρία λόγω άγχους, μάλλον και πάλι κάτι πρέπει να κάνεις. Το πρόβλημα που έχεις να λύσεις είναι το έντονο άγχος και οι εμμονικές σκέψεις, και όχι ο φόβος σου για ουρολοίμωξη – αυτό είναι σύμπτωμα, δεν είναι η ασθένεια.


__________________
4.


Αγαητή Α Μπα,
Σου γραφω 2η φορα ☺ .Είμαι 22 χρονών , φοιτήτρια και όλοι οι συμφοιτητές μου με αποφεύγουν. Τό ίδιο και οι παλιοί συμμαθητές και γνωστοί μου που συναντώ στο δρόμο! !!. Την απόρριψη την εισπράττω και από άτομα υψηλού μορφωτικού επιπέδου, πολλοί από τους οποίους είναι θεωρητικά ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι με τα προβλήματα του κόσμου, κρίνουν μάλλον όμως επιφανειακά τους ανθρώπους. Θα έλεγα ότι εμένα με κρινουν επιφανειακα και με απορρίπτουν από την 1η εντύπωση. Όσους ρώτησα ειπαν κτι φταει ότι με κρίνουν απλο την εξωτερικλη εμφάνιση ( ειμαι λίγο χοντρή και συνήθως ντύνομαι αθλητικός σε αντίθεση με άλλες κοπέλες της ηλικίας μου ) .Κάποια άτομα μάλιστα μου εχουν πει ότι στα πρώτα λεπτά αποφασίζουν για το αν συμπαθούν τον άλλο , μάλιστα συχνά χωρίς καν να του μιλήσουν προσωπικά . Τι να κάνω για να σταματήσω να γελοιοποιούμαι χαιρετώντας ατομα που βλέπω στα ματια τους ότι δεν μου απαντούν ή κανουν ότι δε με ριδαν από φόβο Μήπως τους πιασω δτην κουβέντα. Επίσης, είναι δικαίωμά τους να μη θελιυν βα μου μιλήσουν , οκ.Αλλά απαξ κ κάποιος τους χαιρετά είναι μεγάλη αγενεια να μην του απαντούν ενώ ειναι δίπλα , στο ενα μετρο. . Αλήθεια περιποιούμαι τον εαυτό μου με μέτρο. Τι άλλο να κανω; Και πώς ν θέλω ν κανω παρέα με ανθρώπους που ακόμα και στην καλημέρα μου με αγνόησαν επιδεικτικά;
- Ράνια

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το πρώτο που έχω να προτείνω είναι να σταματήσεις να χαιρετάς ανθρώπους που δεν σου ανταποδίδουν τον χαιρετισμό. Η επανάληψη από μέρους σου δεν θα τους κάνουν να μάθουν τρόπους. Μην επιμένεις, και μην ζητάς επιβεβαίωση από εκεί που βλέπεις ότι δεν υπάρχει ελπίδα.


Όλοι μας κρινόμαστε στα πρώτα δευτερόλεπτα μιας πρώτης γνωριμίας, δεν συμβαίνει μόνο σε σένα. Μέσα σε λεπτά αποφασίζουμε αν μας κάνει ο άλλος, και από την ίδια κρίση περνάμε κι εμείς. Εσύ μάλλον έχεις δεχτεί την στιγμιαία βαθμολόγηση από τους άλλους, αλλά δεν έχεις σκεφτεί ακόμα ότι κι εσύ μπορείς να κάνεις το ίδιο. Η περιγραφή σου δεν είναι καλή, όχι επειδή δεν θέλεις να την κάνεις, αλλά επειδή δεν μπορείς να μας πεις τι συμβαίνει. Δεν έχεις καταλάβει τι φταίει, δεν έχεις καταλάβει τι κάνεις, δεν έχεις καταλάβει αν προσεγγίζεις τους κατάλληλους ανθρώπους ή έχεις κολλήσει με συγκεκριμένους, δεν έχεις καταλάβει αν είναι η εμφάνιση σου που «φταίει», δεν είναι βέβαιο ότι αυτοί που ρώτησες σου είπαν την αλήθεια. Εγώ πάντως, διαβάζοντας αυτό που έγραψες, νιώθω ότι δεν κατάλαβα τίποτα. Θέλεις να πεις ότι ΟΛΟΙ όσοι χαιρετάς, δεν σου απαντάνε; Και ο λόγος είναι τα παραπάνω κιλά και τα αθλητικά ρούχα; Δηλαδή εξαιτίας αυτού δεν έχεις κανέναν φίλο; Σε αυτή τη θεωρία να πιστέψω; (ή έχεις φίλους, και τώρα αναφέρεσαι στους γνωστούς μόνο;) Δεν καταλαβαίνω.

__________________
5.

 

Γεια σου Α,Μπα! Λοιπον.. εχω ενα προβλημα. Οι γονεις μου εχουν χωρισει εδω και 3 χρονια,δεν εχω κανενα προβλημα με αυτο μιας και η μητερα μου δεν περναγε ποτε καλα με τον πατερα μου. Εγω ομως δεν θελω να τον βλεπω .Καθε φορα που παμε εξω λεει για γυναικες μπροστα μου μαζι με τους φιλους του , δηλαδη οχι μονο ειμαι αναγκασμενη να ακουω για την ερωτικη ζωη του πατερα μου αλλα και των φιλων του!, στην αρχη δεν μιλησα γιατι νομιζα πως θα καταλαβαινε οτι με πειραζε, ομως τιποτα! Φετος ειδικα ξερω με ποσες εχει παει και με καθε λεπτομερεια που ειλικρινα δεν θα επρεπε να ξερω! Και οταν μιλαω για λεπτομερεια το εννοω! Θυμαμαι ειδικα οταν ειχαμε βγει εξω να φαμε , και καθως ετρωγα , ακουγα και τις βλακειες του. Γενικα ο πατερας μου , οσο και να με στεναχωρει που το λεω , δεν ειναι καλος ανθρωπος, βριζει συνεχεια τους παντες και κρινει απο την εμφανιση τους (μαλιστα και σε εμενα το εχει κανει),Κανει αηδιαστικα πραγματα μπροστα μου ( ρευεται κλπ) και απλως τον εχω σιχαθει! Εντομεταξυ δεν μπορω να του μιλησω και να του πω οτι με πειραζει επειδη μαζι του δεν μπορω να εχω αποψη!! Νομιζει οτι εχει δικιο στα παντα!! Η μονη συμβουλη που εχω ακουσει απο αυτον τον ανθρωπο ειναι να προσεχω τα ρεστα μου οταν αγοραζω κατι. Στην μητερα μου το εχω πει (μιας και με εχει κανει να νιωσω πολυ αηδια)αλλα η μονη λυση ειναι να τον παρει τηλεφωνο και να βριστουν , αλλα δεν νομιζω να εχει αυτο αποτελεσμα. Εχω βαρεθει αυτην την κατασταση , και ως παιδι του δεν αξιζω να ακουω τετοια πραγματα ... κανεις δεν το αξιζει.
- Ναταλια


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εσένα σε στενοχωρεί ο πατέρας σου, εμένα με στενοχωρείς που λες τόσο αυτονόητα ότι δεν μπορείς να του μιλήσεις. Ο λόγος που μιλάμε στους άλλους για αυτά που μας ενοχλούν δεν είναι να αλλάξουν για τα μάτια μας, αλλά να καταλάβουν τα όρια μας και να τα σεβαστούν. Με άλλους μπορούν να έχουν άλλα όρια, αλλά ο καθένας μας είναι υποχρεωμένος τουλάχιστον να προσπαθήσει να θέσει τα δικά του, και η αρχή γίνεται με τους γονείς μας, όχι με φίλους και γνωστούς. Αν δεν τα σέβονται, τότε πρέπει να προειδοποιούμε για τις συνέπειες, και μετά να είμαστε συνεπείς με τις προειδοποιήσεις μας.


Οπότε με τον πατέρα σου δεν θα συζητήσεις τι σε πειράζει για να αποκτήσει ξαφνική επίγνωση Αγίου Πνεύματος και να γίνει άλλος άνθρωπος, θα του πεις τι ανέχεσαι και τι δεν ανέχεσαι να ακούς, θα βάλεις κόκκινες γραμμές, καλή ώρα, και αν καταπατούνται, θα ανακοινώνεις τις συνέπειες. Λιγότερες συναντήσεις; Συντομότερες; Μόνο συναντήσεις χωρίς τους φίλους του; Καθόλου συναντήσεις; Εσύ ξέρεις τι προτιμάς.

__________________
6.


Αμπα γεια σου. Εχω στειλει την ιδια ερωτηση ξανα και ξανα. Θελω να μου πεις γιατι εισαι τοσο υπερ του online dating? Aka Tinder κλπ? Με επιχειρηματα. Σου εχει βγει εσενα σε καλο? Σε καποιον γνωστο σου?
- Tinderoo


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πράγματι την έχεις στείλει ξανά και ξανά και απορώ και τη σβήνω, για να μην φάω χώρο από κάποια άλλη, αλλά βλέπω δεν σταματάς. Ωραία, ας απαντήσω. Από πού κι ως πού έχεις καταλήξει ότι είμαι «τόσο υπέρ» του online dating; Πόσο «τόσο;» Δεν ξέρω πώς έβγαλες αυτό το συμπέρασμα, αλλά ας εξηγηθώ: είμαι υπέρ όλων των ειδών dating, ο καθένας ας διαλέξει αυτό που του πάει περισσότερο. Πού είναι το ιδεολογικό θέμα που πρέπει να λύσουμε, γιατί χρειαζόμαστε επιχειρήματα; Έχει σημασία τι έχει συμβεί σε μένα ή στους γνωστούς μου; Εσύ πιστεύεις ότι το online dating δεν έχει βγει ποτέ των ποτών «σε καλό» (τι θα πει αυτό;) σε κανέναν απολύτως άνθρωπο στην ιστορία των ίντερνετς;

_________________
7.


Αγαπητή Α,μπα και φίλοι σχολιαστές, sos.

Ο άντρας μου ο Μιχαλιός ήταν αποδέκτης της ανταγωνιστικής σχέσης των γονιών του με την οικογένεια του θείου του, η οποία, για τα δεδομένα της εποχής, ήταν πετυχημένη και τα μικροαστικά κατορθώματά τους τα έτριβαν επιδεικτικά στα μούτρα των πεθερικών μου, ειδικά από την ημέρα που πέρασε ο Μιχαλιός στο πολυτεχνείο και είχε το θράσος να μη σταματήσει στο λύκειο, όπως ο δικός τους κανακάρης. Ο Μιχαλιός τα είχε βρει με τον εαυτό του από πολύ νωρίς και δε θα ίδρωνε τ'αυτί του, αν ο μπαμπάς του δεν του υπενθύμιζε συνεχώς ότι υπολείπεται και δεν απαξίωνε κάθε επιτυχία του, σε όλα όσα ολομόναχος κατάφερε. Φυσικά το ότι ο Μιχαλιός δεν παντρευόταν καθώς περνούσαν τα χρόνια, ξεπέρασε σε πόνο το ότι αγόρασε ένα ταπεινό μεταχειρισμένο αυτοκίνητο και όχι μερσεντές, όπως ο ξάδερφος, και την οποία σε κάθε ευκαιρία πάρκαρε στο πάρκινγκ του Μιχαλιού.
Και έχει απομείνει τώρα η Τασσώ δίπλα, που είναι όπως μου την περιέγραφε ο Μιχαλιός, ότι είναι πώς θα ξυπνήσει, αν θέλει θα σου πιάσει ψιλή κουβέντα, αν όχι, κάνει τη βιαστική. Είπα ότι καλύτερα, γιατί ούτε κι εμένα με λες τη χαρά της γειτονιάς. Συμπεριφέρομαι όπως θα έκανα αν ήταν μια άγνωστη γειτόνισσα και ευτυχώς, δόθηκαν ευκαιρίες να της δείξω ότι είμαι απλά η καινούργια γειτόνισσα, χάρηκα για τη γνωριμία, θα τα λέμε. Όπως συνέβη και τα ψιλολέγαμε όποτε είχε όρεξη.

Μέχρι προχθές θα έλεγα με το χέρι στην καρδιά ότι δεν είμαι ανταγωνιστική, γιατί ποτέ, ούτε στο δημοτικό, ήθελα να ξεχωρίζω ή να επιδεικνύω τα τρισυπέροχα πράγματα που μου έπαιρνε η αδερφή μου. Στην έκτη όμως είχα μια συμμαθήτρια, που και αυτή ήταν χαϊδεμένο στερνοπούλι και της έπαιρναν ωραία ρούχα και πράγματα και με στραβοκοιτούσε και με έλεγε ζηλιάρα και από τότε σιχάθηκα τη ζήλεια και την αδικία. Χώρια που μεγάλωσα σ'ένα περιβάλλον που αφιέρωσε πολύ λίγο χρόνο στις μικροπρέπειες που με μεγάλο ζήλο προκαλούσε αντίστοιχος θείος, γιατί μας πρόλαβαν σοβαρότερες προκλήσεις. Ούτε όμως πίστευα ποτέ ότι εμείς είμαστε καλύτεροι-δε με ένοιαζε τι κάνουν οι άλλοι, τους δικούς μου ήθελα να κάνω καλά.

Τώρα όμως παιδιά, που έκλεισε ο κύκλος της φρίκης, τώρα που μπήκε η άνοιξη στη ζωή μου, έχω όλο το χρόνο ν'απολαύσω την ηδονή του «θα σου δείξω εγώ ρε ξινομούρα». Φτιάξαμε λοιπόν τη ρημαγμένη αυλίτσα μας, φύτεψα πριν το Πάσχα λουλούδια και στόλισα ταρατσούλες, βεραντούλες και δε χορταίνω τη μαγεία της καλοκαιρίας στην Αθήνα, που ανθίζουν τα πάντα από νωρίς. Και η ξαδέλφη περιποιείται την αυλίτσα, είχε πάντα κάτι φυτά αλλά όχι φουλ φανατικά, τόσο όσο. Και γυρνάμε Α,μπα μου από τις διακοπές του πάσχα και τι βλέπω? Έχει βάλει γλάστρες με λουλούδια! Σοκ? Φυσικά πήρα πάραυτα τηλ την αδερφή και με καθησύχασε ότι θα της μαραθούν της αχώνευτης, που χθες το πρωί βγήκε για να φύγει κι ενώ συνήθως λέμε μια καλημέρα, χθες περπατούσε με γυρισμένο το κεφάλι και κόντεψε να τρακάρει με την πόρτα. Κανονικά έπρεπε να σταυροκοπηθώ λέγοντας αρκετά δυνατά ήμαρτον ή θεός φυλάξοι, αλλά δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος, είμαι ανώτερος. Γι'αυτό σήμερα στέλνω αυτό το γράμμα σ'εσάς, με την ελπίδα να έχετε κι εσείς μια κρυμμένη ανωτερότητα και να με βοηθήσετε με τις ιδέες σας να της δείξω εγώ της ξινομούρας και να κάνω το σπιτάκι μας παραδεισένιο, ώστε να λυσσάξει και να βάλει κι αυτή κι άλλα λουλούδια και στο τέλος να νικήσει η ομορφιά. Γενικά δλδ, ό,τι προαιρείσθε, καλοδεχούμενο.
Από πλευράς μου δεσμεύομαι, αν μου μιλήσει, να της πω τι ωραία λουλουδάκια έβαλες Τασσώ μου και να πάθει αυτανάφλεξη.
- πόντια - the original resting bitch face


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μου άρεσε αυτό που έγραψες, αλλά δεν καταλαβαίνω τι λες.

 

73

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
6. Εμένα πάντως μου έχει βγει σε καλό το online dating, αν θες προσωπική εμπειρία. Και παραδόξως γνώρισα έναν άνθρωπο με τον οποίο έχουμε μπόλικα κοινά ενδιαφέροντα, good banter που λένε και εδώ στα μέρη μας, και χημεία μέσω tinder. Και το "παραδόξως" το λέω γιατί στο tinder, αντίθετα με τις άλλες εφαρμογές και website, το μόνο που βλέπεις είναι μια φωτογραφία, άντε και 2-3 γραμμές. Εγώ γενικά πάντως δεν καταλαβαίνω αυτούς που είναι τόσο σκεπτόμενοι σκεπτικοί σκεπτικιστές. Γιατί είναι το ίδιο με το να μιλάς με τον άγνωστο στο μπαρ, μόνο που πριν συναντήσεις κάποιον που γνώρισες στο tinder ή στο match ή στο plenty of fish μπορείς να του μιλάς. Με συγχωρείς τώρα, πάω να ετοιμαστώ για ένα γάμο φίλων που γνωρίστηκαν στο pof :)
Κατα λάθος η αρνητική. Κι εγώ τον γνώρισα απο το ίντερνευ το 2010 μεσω facebook και μιας εφαρμογης που είχε, "Dod games" αν θυμάμαι καλα. Απο μια φωτογραφία και οι δυό και τσουπ μετά απο ένα μήνα ήρθε και βγήκαμε και περάσαμε τέλεια και απο το πρώτο βράδυ είπα οτι αυτός θα είναι ο άνθρωπος μου. Μετά απο σχέσεις που είχα κάνει, δοκίμασα κι αυτό και πέτυχε(μέχρι τώρα). Οπότρ why not?
Κ εγώ συμφωνώ, είναι τεράστιος μύθος πως σ αυτές τις εφαρμογές όλοι ψάχνουν μόνο το σεξ. Έχω γνωρίσει άτομα που έγιναν φίλοι μου κολλητοί τελικά, όπως και άλλο άτομο στο τίντερ που ερωτεύτηκα με πάθος, ζήσαμε ένα πολύ δυνατό ειδύλλιο και κάναμε και μισό γύρο του κόσμου μαζί! Άσε που είναι τρομερό εργαλείο κατά της μοναξιάς το τίντερ, ανοίγεις τιντάρεις κ σε λίγα λεπτά έχεις πιάσει κουβεντούλα με κάποιον που σου αρέσει κ του αρέσεις! Προσωπικά το θεωρώ επανάσταση.
7Κάνε ένα αισχρό πορνογκράφιτι στον εξωτερικό τοίχο του σπιτιού σου από την πλευρά που ανοίγει το παραθύρι της το πρωί να μυρίσει τα λουλουδάκια της.
#3 Όταν λες ότι είναι στον χαρακτήρα σου, είσαι γενικώς πολύ εμμονική με πολλά πράγματα; Ή είσαι αυτό που λέμε κάπως αγχώδης τύπος, και εμμονή έχεις πάθει ειδικά με αυτό το θέμα; Γιατί αν ισχύει το δεύτερο, δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω. Τέτοιου τύπου λοιμώξεις ενώ δεν συγκαταλέγονται στο είδος του δυσβάσταχτου πόνου (επιπέδου δόντια-μάτια) είναι το είδος της όχλησης που κυριολεκτικά δεν σε αφήνει ήσυχο, απλά δεν φεύγει στιγμή από το μυαλό σου, δημιουργεί μόνιμη αμείωτη δυσφορία και αυτό που οι Άγγλοι αποκαλούν restlessness (τρώγομαι με τα ρούχα μου :Ρ).Αφού σε ταλαιπωρούσε τόσο καιρό και το έχεις πρόσφατο δεν θα θεωρούσα και παθολογικό να σου έχει μείνει μια φοβία. Όσο απομακρύνεται θα ηρεμήσεις - η εγρήγορση μάλλον θασου μείνει, αλλά αυτό δεν είναι κακό αφού έχεις μια σχετική ευαισθησία.όσον αφορά στους κανόνες υγιεινής, για τα γυναικολογικά, εκτός από το θέμα της προφύλαξης που σωστά αναφέρεις, δύο ακόμη είναι οι κανόνες που βοηθούν όσο τίποτα. Είναι απλοί αλλά πολύ δύσκολα τους τηρεί κανείς: Πρώτον, να μη μένεις πολλή ώρα με το βρεγμένο μαγιό μετά το μπάνιο (σ.σ. ούτε και στο στήθος κάνει καλό) και δεύτερον, πριν από την επαφή είναι καλό να έχετε πλύνει κι οι δυο τα χέρια σας. Το τελευταίο ειδικά δεν νομίζω ότι το τηρεί κανείς. Είναι βαρετό. Είναι ξενερωτικό. Είναι mood breaker.Είναι σωτήριο.
Επίσης βοηθάει και ο χυμός από κράνα όταν καταλάβει κανείς τα πρώτα συμπτώματα. Μου το είχε πει φίλη μου από Μ.Β. γιατί εκεί λέει δεν δίνουνε με το παραμικρό αντιβίωση (ούτε και στις άλλες χώρες, αυτό γίνετε μόνο στην Ελλάδα). Συστήνουν και ένα ειδικό τσάι αλλά δεν το έχω δοκιμάσει. Ξέρω πως ακούγεται αλλά με όσες το έχω μοιραστεί το εφαρμόζουν και μου είναι ευγνώμων. Είναι όντως άκρως ενοχλητικό όταν αρχίζουν τα πρώτα "τσιμπήματα", σε πιάνει ένας πανικός που δεν σε αφήνει να ησυχάσεις.
Πολύ σωστά! Να προσθέσω στους κανόνες υγιεινής οτί είναι σημαντικό να πηγαίνεις τουαλέτα μετά το σεξ (το οποίο μπορεί να είναι επίσης λιγάκι ξενερωτικό αλλά σωτήριο).Επίσης δοκίμασε το χυμό κράνμπερυ λένε οτι βοηθάει.
Όταν έγραφα στο μπλογκ μου, τα παλιά τα χρόνια που γνώριζα πολύ κόσμο είτε online είτε στην πραγματική ζωή, και έκανα και σεξ μαζί του (για να συνδυάσω απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις), η ατάκα-κατατεθέν όταν έμπαινε κάποιος στο σπίτι μου ήταν "βγάλε παπούτσια και πλύνε χέρια, με αυτή τη σειρά".
Σώζρι ζωές ο χυμός κράνμπερι κορίτσια, είναι ότι καλύτερο για τις ουρολοιμώξεις. Εγώ μια φορά έπαθα και μου το έγραψε ο γιατρός που πήγα στα επείγοντα μαζί με την αντιβίωση(ήμουν μικρή και δεν ήξερα τι έχω, νόμιζα θα πεθάνω και έτρεξα στα επείγοντα). Υπάρχουν και στο φαρμακείο ειδικά σκευάσματα, αυτά που έχω εγώ είναι φακελάκια με σκόνη που τη διαλύεις στο νερό και έχουν και υπέροχη γεύση. Πολλές φορές τα πίνω το απόγευμα με ανθρακούχο νερό και παγάκια και μια φέτα λεμόνι. Δε μου λείπουν ποτέ από το σπίτι.Και μιας και μιλάμε να πω και κάτι άλλο που με έχει σώσει από τις κολπικές μυκητιάσεις. Που λέτε μια φορά γύρω στα 20 είχα πάθει άσχημη γρίπη και μου έγραψαν δυνατή αντιβίωση. Η γρίπη μου πέρασε αλλά έπαθα κολπίτιδα. Τρέχω στο γυναικολόγο μου λέει μπα δεν είναι τίποτα μου δίνει θεραπεία, μου περνάει και όλα οκ. Μετά από 10 -15 μέρες επανήλθαν τα συμπτώματα ξανατρέχω στο γυναικολόγο πάλι θεραπεία, πάλι επανήλθε μετά από λίγες μέρες. Για να μην τα πολυλογώ άλλαξα 7 8 γυναικολόγους και ταλαιπωρήθηκα ενάμισι χρόνο και ξόδεψα άπειρα λεφτά για να καταλήξω τυχαία σε μια άγια γυναίκα φαρμακοποιό, να της πω τον πόνο μου και να μου πει πάρε κορίτσι μου αυτά τα προβιοτικά υπόθετα που σταθεροποιούν το ph της περιοχής και αυτά τα χάπια με προβιοτικά και σκόρδο και θα είσαι οκ. Και άμα τύχει να ξαναπάρεις αντιβίωση, μου είπε, να τα παίρνεις κ αυτά ταυτόχρονα και να τρως και γιαούρτι κατσικίσιο. Και έτσι απλά δεν επανήλθαν ποτέ ξανά τα συμπτώματα. Πήγα και πήρα στη φαρμακοποιό δώρο, πλέον γίναμε και φίλες. Οπότε μιας και το θυμήθηκα τώρα το λέω εδώ, αν καμιά ταλαιπωρείται σαν και την πάρτη μου, να έχει υπόψη της αυτά τα σκευάσματα, γιατί από τη δικιά μου εμπειρία δεν τα έχουν υπόψη τους όλοι οι γυναικολόγοι.
Μια διευκρίνιση για να μην παρεξηγηθώ, δεν προτείνω αν κάποια κοπέλα υποφέρει από κολπίτιδα να μην πάει στο γιατρό της ή να μην ακολουθήσει τη θεραπεία που θα της δώσει. Απλά τα συγκεκριμένα σκευάσματα που πρότεινα (υπάρχουν διάφορες μάρκες) λειτουργούν συνδιαστικά με τη θεραπεία. Μόλις τελειώσεις την όποια θεραπεία σου έδωσε ο γιατρός, τα παίρνεις για να επανέλθει η ισορροπία και να εμποδίσεις την επανεμφάνιση των συμπτωμάτων. Απολογούμαι αν κάποιοι ενοχληθείτε παιδιά από τις ιατρικού τύπου συμβουλές μου σήμερα, δεν το συνηθίζω, αλλά τα σκευάσματα που πρότεινα είναι τύπου βιταμίνες και με έχουν βοηθήσει απίστευτα πολύ και ήθελα να μοιραστώ τη γνώση :)
Βλαχάκι, έχεις δίκαιο, εμένα όμως στα 20 δεν μου ήταν καθόλου γνωστό, και δεν μου το ανέφερε κανένας. Ίσως οι γιατροί κάποια πράγματα τα θεωρούν αυτονόητα και δεν τα λένε; Θα έπρεπε πάντως.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα, η αλήθεια είναι πως είμαστε πολλές με αυτό το πρόβλημα. Πρακτικές συμβουλές υπάρχουν άπειρες και τις έχω δοκιμάσει όλες όμως αν έχεις όπως λες το πρόβλημα στο μυαλό σου από εκεί δεν θα το διώξουν ούτε τα κράνμπερις ούτε η μαγειρική σόδα. Μέσα από τις υπερβολές των άλλων μπορεί να δεις τον παραλογισμό, γι αυτό θα σου πω το σημείο που έφτασα μετά από χρόνια συχνές ουρολοιμώξεις (2-3 το χρόνο ) και τα τελευταία 2 χρόνια υποτροπιάζουσες περίπου 8! Κατέληξα στο εφημερεύον όταν μετά από ελαφριά συχνουρία ανέβασα δέκατα και φυσικά πίστεψα οτι είχα πυελονεφρίτιδα, έκοψα τελείως το παντζάρι γιατί πέρασα εφιαλτικά βράδια νομίζοντας οτι πάσχω από αιματουρία. Φτάσαμε με τον άντρα μου να μην έχουμε επαφές από φόβο. Τέλος προσπάθησα να αντιμετωπίσω την εγκυμοσύνη (συχνοουρία) με βαριά αντιβίωση. Μετά από υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις μου έχει μείνει κι εμένα η αίσθηση οτι η ούρηση δεν είναι όπως παλιά, με πεντακάθαρες εξετάσεις, ίσως είναι ψυχολογικό ίσως όντος κάτι μένει στο σώμα. Η μόνη συμβουλή που έχω είναι να πίνεις 3 λίτρα νερό την μέρα σε λίγο καιρό θα το συνηθίσεις και το σώμα θα είναι και θα φαίνεται πιο υγείες. Θα σου πρότεινα να δεις και έναν ψυχολόγο αλλά είναι δύσκολο να ψηλαφίσεις ένα πρόβλημα που είναι μισό στο μυαλό μισό πραγματικό. Κουράγιο και πίστη στην επιστήμη, κάποια στιγμή θα βρουν κάτι που θα μας σώσει.
Η ουρολοίμωξη όχληση και όχι δυσβάσταχτος πόνος; Τόσο άτυχη είμαι που όσες φορές έπαθα (ευτυχώς όχι πολλές) κόντευα να λιποθυμήσω από τον πόνο κάθε φορά που προσπαθούσα να πάω τουαλέτα και όταν δεν πήγαινα χοροπηδούσα σαν το κατσίκι από το συνδυασμό πόνου και φαγούρας; Ενοχλητική όχληση είναι η κολπίτιδα, η ουρολοίμωξη είναι κάτι παραπάνω από κόλαση και το λέει άνθρωπος που χειρουργήθηκε πρόσφατα, έχει περάσει πόνους με φρονιμίτες, έχει σπάσει χέρι και έχει ζήσει ημικρανίες από αυτές που νομίζεις ότι πεθαίνεις. Θα μπορούσα να κάνω ειδική συμφωνία του τύπου να κάνω ακόμα ένα χειρουργείο, να πάθω μερικές βαριές ημικρανίες και να περάσω και κανέναν πονόδοντο με την προοπτική του να μην ξαναπάθω ποτέ ουρολοίμωξη (χωρίς να κόψω το σεξ). Πάντως,για τα υπόλοιπα που λέτε συμφωνώ απόλυτα. Οι φοβίες είναι απόλυτα φυσιολογικές μετά από τέτοια λοίμωξη.Εγώ έκλαιγα τον πρώτο καιρό επειδή νόμιζα ότι δεν θα ξαναέχω επαφές χωρίς ουρολοίμωξη και ότι στο τέλος δεν θα ξαναείχα καθόλου στη ζωή μου, όπως κάποιες γυναίκες.Κάθε μέρα σπαταλούσα πάρα πολλές ώρες στο ίντερνετ ψάχνοντας συμβουλές και happy endings άλλων γυναικών για να πάρω ελπίδα.Μιλούσα μόνο για αυτό το πράγμα. Με το πέρασμα όμως των μηνών,την προσοχή μετά το σεξ και τη λήψη ενός ειδικού σκευάσματος υψηλής περιεκτικότητας σε κράνα,άρχισε να φεύγει και η εμμονή. Τώρα μου έφυγε εντελώς η εμμονή και έχω απλά μια έγνοια αν υπάρξει επαφή όπου προσέχω αρκετά..Τέτοιες εμμονές για μένα δεν θέλουν ψυχολόγο,θέλουν θεραπεία από το πρόβλημα που απασχολεί... Δεν είναι όμως ξενερωτικό ούτε mood breaker το πλύσιμο χεριών και η άμεση τουαλέτα μετά,τουλάχιστον για μένα. Χιχι!
Έχεις δίκιο, είναι και κατά περίπτωση, μπορεί ο πόνος της ουρολοίμωξης να μην είναι πάντα για όλους εξίσου αφόρητος όσο αυτός που περιγράφεις, αυτό που σίγουρα ισχύει πάντα (για τις γυναίκες αν μη τι άλλο) είναι ότι δε μπορείς να κάτσεις, δε μπορείς να σταθείς καλά καλά, δεν είναι μόνο ο πόνος, είναι και που νιώθεις σαν ζωντανή εκκρεμότητα. Φρίκη.Δεν ξέρω αν εγώ δεν πόνεσα τόσο ή αν μετά από μια εγχείρηση στα μάτια (που βρέθηκα να ζητάω από τους γονείς μου να μου φέρουν ηρωίνη, και το εννοούσα, εγώ που ούτε μπάφο δεν είχα κάνει :Ρ) όλοι οι άλλοι πόνοι μου φαίνονται βιώσιμοι.Το πλύσιμο των χεριών χαλάει τον παθιασμένο αυθορμητισμό, προσθέτει αρχικά μια κλινικότητα στη διαδικασία... αλλά σκασίλα μου, εγώ το έχω ενσταλλάξει βαθύτατα στο μυαλό όσων έχουν υπάρξει δίπλα μου! Έχω και σε μυκητιάσεις ευαισθησία, οπότε είμαι εν γένει ανένδοτη.
#7Διάβασε το συμβόλαιο σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών του κτιρίου για να δεις σε ποιον ανήκει η χρήση της αυλίτσας και της ταράτσας.Αν καθορίζονται ως χώροι αποκλειστικής χρήσης της ιδιοκτησίας του Μιχαλιού, πάρε τις γλάστρες της Τασσώς και πάγαινέ τις παραπέρα να μην τις βλέπεις.Αν όμως είναι κοινόχρηστα, πες ευχαριστώ στην Τασσώ που σε άφησε να φυτεύεις χωρίς έγγραφη συναίνεση από εκείνη και πότιζε και τις δικές της γλάστρες.Αυτά για τις γλάστρες. Τώρα, για την ξινή μούρη, πούλα τρέλα. Χαιρέτα εγκάρδια, με γουρλωμένα μάτια και χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά. Πιάνει. Αν όχι, τουλάχιστον κάνεις την άλλη ν’ απορεί και το διασκεδάζεις.
Δεν είμαι δικηγόρος. Μερικές φορές όμως γίνομαι party pooper :)Λοιπόν, όχι, ούτε συμβόλαια ούτε τίποτα. Πορνογκράφιτι, συντριβάνια και μονόκεροι είναι οι λύσεις οι σωστές.
Να χαθείς, και πάνω που ήμουν έτοιμη να πω ότι ένιωσα άσχημα που έκατσες να γράψεις όλο αυτό, επειδή παρέλειψα να πω ότι έχουμε η καθεμιά την αυληίτσα της.Καλά όχι ότι δεν είμαι άνθρωπος που αν χρειαζόταν νομική συμβουλή θα τη ζητούσε με αυτή την εισαγωγή :P
Εγώ πάντως πολύ γέλασα, και φυσικά νομίζω αυτός ήταν ο μόνος σκοπός. Φίλη Πόντια, προτείνω ένα σιντριβάνι στην αυλή. Ίσως και μερικά αγάλαματα. Και μερικά φοινικόδεντρα για μια εξωτική εσάνς. Beat that, αχώνευτη Τασσώ!
Συμπάσχω με την κοπελιά της ερώτησης 5. Μόνο που δυστυχώς έχω μιλήσει για το πρόβλημα επανειλημμένα και δεν βλέπω αποτέλεσμα. Δεν μπορώ και να απομακρυνθώ ακόμη λόγω του ότι δίνω πανελλήνιες και ακόμη δεν είμαι ανεξάρτητη..