Ανασφάλεια είναι αυτό που έχει όχι άγχος. Και λίγο ανωριμότητα. Δεν είναι σε θέση ακόμα να αντιληφθεί ότι δεν αντιδρούν όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο στα ίδια συναισθήματα. Είναι πολύ πιθανό το αγόρι να είναι πολύ πιο ερωτευμένο μαζί της, απ' ότι είναι εκείνη μαζί του, κι ας μην θυσιάζει την μπάλα του. Το ότι εκείνη κάθεται και μυρίζει την μπλούζα του δεν είναι απόδειξη ότι τον αγαπάει πιο πολύ. Για να μην κάνω την έξυπνη πάντως, εμένα μου πήρε σχεδόν 10 χρόνια για να εμπεδώσω το πόσο πολύ με αγαπά ο σύντροφός μου (ενδεχομένως περισσότερο απ' ότι τον αγαπώ εγώ τελικά). Στεκόμουν σε κάτι τέτοια χαζά, ιδίως στην πολύ αρχή της σχέσης μας (πχ. γύρισε από τη δουλειά και έπεσε για ύπνο και αντί να βρεθούμε στις 7 θα βρεθούμε στις 9. Δεν έχει λαχτάρα να με δει όσο πιο γρήγορα γίνεται, όση εγώ, άρα δεν με αγαπάει όσο εγώ)! Ενώ υπήρχαν άλλα πιο ουσιώδη (μου στεκόταν πάντα με άπειρη κατανόηση και ανεχόταν πάντα τα στραβά μου, από την πρώτη μέρα, εως και που τα έβρισκε χαριτωμένα). Μου πήρε χρόνο, και έγιναν διάφορα περιστατικά τα οποία λειτούργησαν ως σαφής απόδειξη (και χαστούκι στα εγωκεντρικά μου μούτρα), αλλά τώρα πια το έχω εμπεδώσει. Οπότε όντως.. peace!