Κι εγω μαζι σου φιλε. Προσφατα τα σκεφτομουν ολα αυτα. Οτι παιρνω συνεχως πληροφοριες αλλα δεν προλαβαινω να τις αφομοιωσω.Διαβαζω οτι πεσει στο χερι μου και μετα δεν θυμαμαι τιποτα.Παω να πω σε καποιον αυτο που διαβασα και τελικα καταλαβαινω οτι ειτε δεν το θυμαμαι ειτε δεν το εχω καταλαβει καλα για να το περιγραψω.Επισης υατο το πραγμα με τη βιασυνη....αλλο και τουτο.Πραγματικα γιατι βιαζομαστε? Ειναι σαν να μιμειται ο ενας τον αλλον.Περπαταω στο δρομο και ειναι σαν να τρεχω και με πιανουν τα νευρα μου με οσους πανε αργα.Πολυ αγχος για το τιποτα.