Κάτσε φίλε...Με τόσους διδάκτορες η χώρα θα έπρεπε να πετάει. Δυο χιλιάδες άτομα τον χρόνο. Μιλάμε για μια ελίτ που θα την ζήλευαν όλες οι χώρες του κόσμου. ...Εκτός εάν τα πανεπιστήμια είναι κλειστά κυκλώματα αναπαραγωγής στείρων απόψεων και θέσεων που εξυπηρετούν ήδη υπάρχοντα συμφέροντα κλειστών κοινωνικών ομάδων και όχι της κοινωνίας. Ούτε κάποιας βιομηχανίας που θα φέρει μείωση της ανεργίας και επενδύσεις ή έστω βελτιώσεις σε κάποιους τομείς της ζωής μας. Εκτός εάν εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα αυτών που ήδη έχουν τρουπώσει (θυμάσαι τον Βουτσά που ήθελε να τρουπώσει;) στο ελληνικό πανεπιστήμιο...Αυτό ακυρώνει όλους τους ανθρώπους που μοχθούν μέσα σε αυτό ή τον προϊόν του μόχθου τους; Προφανώς όχι. Υπάρχουν λαμπροί Έλληνες επιστήμονες είτε στα ελληνικά πανεπιστήμια είτε στο εξωτερικό. Απλά είναι μειοψηφία στο σύνολο των εδώ ακαδημαϊκών.Είναι σαφές ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει δυσανάλογα μικρή κοινωνική προσφορά σε σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό που παράγει. Μετά από 10 χρόνια κρίσης σε τι έχουν βοηθήσει οι πολυπληθείς οικονομικές και νομικές σχολές στο να βγούμε από την κρίση; Σε τι έχουν βοηθήσει οι διδάκτορες των γεωργικών επιστημών στην αναγέννηση της γεωργικής παραγωγής στην Ελλάδα; Οι άπειροι επαγγελματίες υγείας σώσαν μήπως το δημόσιο σύστημα υγείας ή συνάδελφοί τους των οικονομικών επιστημών; Οι άπειροι πολιτικοί επιστήμονες (Πάντειος) μας κάναν να κατανοήσουμε τα αίτια της κρίσης και να βελτιωθούμε ως κοινωνία; Ή μήπως οι δημοσιογράφοι παρήγαγαν κάποιο διαφωτιστικό έργο που να συντείνει στο κοινό καλό;Μα πώς να σωθούν τα προσχήματα όταν οι στατιστικές το λένε σαφώς; Το 37% χρηματοδοτεί το διδακτορικό μόνο του, ήτοι δεν ήρθε κανείς να πει "μπράβο, να μια καλή ιδέα, πάρε λεφτά να δούμε τη χρησιμότητά της" ή ακόμα καλύτερα "χρειαζόμαστε αυτό, βρες τρόπο να το φτιάξουμε", και η πλειοψηφία των διδακτόρων είναι μέχρι 35 ετών άρα δεν έχουν μπει ακόμα στην αγορά εργασίας. Άρα οι σπουδές δεν είναι βάσει κάποιας υπαρκτής κοινωνικής (δηλ. εργασιακής) ανάγκης αλλά επένδυση στο θυμικό του καθενός και της καθεμιάς.Χτίζουμε "εγώ" με άλλοθι. Όχι ένα καλύτερο μέλλον βάσει των γνώσεων που έχουμε σαν κοινωνία.