Κι εγώ το ίδιο έπαθα όταν γύρισα σπίτι μετά τις σπούδες στα 22 μου. Φρίκη!!! Στη δική μου περίπτωση πάντως οι γονείς μου ήταν πολύ δικαριτικοί κι έτσι μετά από δυο τρεις μήνες βρήκαμε τις ισορροπίες μας. Έμεινα μαζί τους για δύο χρόνια και ήταν σαν να ζούσα με τους καλύτερους συγκάτοικους που σαν έξτρα μπόνους μου μαγείρευαν και έπλεναν τα ρούχα μου :) Τελικά όταν έπρεπε να φύγω για ειδίκευση και δουλειά στο εξωτερικό, δεν ήθελα. Περάσαμε πολύ ωραία, θυμάμαι εκείνο το διάστημα με νοσταλγία. Οπότε αν συνεννοείσαι με τους γονείς σου βάλε τα όρια σου, απαίτησε διακριτικότητα γιατί είσαι πλέον ενήλικας, κανόνισε μαζί τους να πάνε καμιά βόλτα αν θες να φέρεις καμιά κοπέλα και θα είσαι μια χαρά :)
