Κατά την μετάβαση από την καθαρεύουσα στη δημοτική,πολλές λέξεις άλλαξαν κατάληξη.Επι της ουσίας η ορθογραφία παρέμεινε ίδια.Η λέξη π.χ.’’κλήσις’’ στην καθαρεούσα, έγινε στη δημοτική ‘’κλήση’’.Κανένας δεν διανοήθηκε να γράψει κλίση και να εννοεί κλήση,εκτός αν εννοεί την λέξη κλίση(ροπή,τάση, κλπ).Η λέξη ‘’μαθηταί’’,στην δημοτική έγινε ‘’μαθητές’’.Το ‘’η’’κανείς δεν διανοήθηκε να το πειράξει,και αυτό το ‘’η’’έρχεται από πολύ μακριά.Τα προβλήματα ορθογραφίας που παρουσιάζουν κάποιες λέξεις(κτίριο,καυμός,ξύδι,καλλίτερος κλπ.),δεν μπορούν να αναιρέσουν σε καμιά περίπτωση την ιστορικότητα της ορθογραφίας.*Εδώ θυσιάτηκαν-και θυσιάζονται- άνθρωποι στον βωμό της χρησιμότητας,την γλώσσα θα λυπηθούμε.Η γλώσσα του εμπορίου και των συναλλαγών,του κέρδους και της απληστίας δεν έχει ανάγκη από ετυμολογίες,την απλοϊκότητα επιζητά,τα τσατρα-πατρα της κάθε γλώσσας,γιατί μόνο τα τσατρα-πατρα είναι ετοιμόλογα,μονο αυτά σε πουλάνε και σε αγοράζουν στο λεπτό,τα άλλα ,τα ετυμόλογα, είναι αργοκίνητα και ζήσε Μαη μου να φάς τριφύλλι,άσε που όταν παίρνουν μπροστά συνέχεια ρωτάνε,ποτέ δεν απαντάνε…