Κατα τη γνώμη μου το βλέπεις τελείως λάθος και δεν έχω σκοπό να σε κατακρίνω ή να σου πω πως αυτό που κάνεις είναι ανήθικο. Σίγουρα η ομορφιά της ψυχής είναι πολύ σημαντική, αλλά καλώς ή κακώς και η εξωτερική εμφάνιση παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο, καθώς είναι το πρώτο πράγμα που βλέπουμε στον άλλον και δεν εννοώ να είναι θεός/θεά, αλλά πρέπει να έχει κάτι πάνω του που να σε ελκύει... αυτό μπορεί να είναι το χαμόγελο, το βλέμμα, ο τρόπος που μιλάει...οτιδήποτε. Αν δεν υπάρχει αυτό το στοιχείο, δεν υπάρχει και λόγος να προχωρήσεις και δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να προχωρήσεις... Δε λέω ότι είναι απαραίτητο να την ερωτευτείς από την αρχή, αλλά αν δε βρίσκεις κάτι πάνω της που να το γουστάρεις, που να σε κάνει να την σκεφτεσαι και να την θέλεις ή έστω να σου αρέσει, δεν πρόκειται να νιώσεις ποτέ κάτι περισσότερο και είναι κρίμα και για τους δύο. Εσύ ίσως μένεις από ανασφάλεια σε μια τέτοια σχέση, αλλά για να λες ότι η άλλη μάλλον σε έχει ερωτευτεί, πρέπει να το τελειώσεις εδώ και να την αφήσεις να συνεχίσει τη ζωή της, πριν δεθεί περισσότερο μαζί σου. Ο καθένας παίρνει το δρόμο του και ψάχνει αυτό που πραγματικά θέλει, χωρίς συμβιβασμούς και καλούπια. Προσωπικά, προτιμώ να είμαι μόνη μου, παρά να έχω κάτι μέτριο που δε με καλύπτει ούτε στο ελάχιστο και μου δημιουργει και τύψεις. Αυτό θα συμβούλευα και εσένα.
