1. Πριν περίπου δύο χρόνια, είχα στείλει στην ίδια ακριβώς στείλει μια παρόμοια ερώτηση. Τα είχα όλα, ήμουν τόσο ευτυχισμένη , που ντρεπόμουν να το πω. Αγαπούσα τόσο πολύ τον άνθρωπό μου, που βασανιζόμουν από τον ίδιο φόβο που βασανίζεσαι εσύ σήμερα. Η φοβία να μην πάθει κάτι, μου στερούσε τη χαρά με την οποία έπρεπε να ζω τα πράγματα. Ανησυχούσα μην σκοτωθεί στο δρόμο και ησύχαζα μόνο, όταν μάθαινα ότι ήταν σπίτι του και κοιμόταν. Ώσπου ο σύντροφος μου αρρώστησε πολύ. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου και ένιωσα νεκρή. Οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο τρόπο. Παλέψαμε και οι δύο με όλες μας τις δυνάμεις. Ο φίλος μου έζησε και παρόλο που η υγεία του θα είναι για πάντα εύθραστη, οι φοβίες έφυγαν, γιατί το κακό είχε γίνει τώρα πια. Η συμβουλή μου, να ανησύχεις μόνο όταν υπάρχει λόγος. Είστε καλά? Τότε όλα καλά!