
Εγώ προσωπικά δεν το θεωρώ τόσο τρελό το να ζητά κανείς όσο περισσότερες γνώμες μπορεί για κάτι που θα έχει πιθανώς σοβαρές επιπτώσεις και σε άλλους ανθρώπους εκτός από τον ίδιο. Νομίζω όλοι κλίνουν στο β. Δεν ξέρω αν κάποιοι το διάλεξαν γιατί σκέφτηκαν τσαιγγούνικα (τύπου "πού αν δίνεις τώρα τόσα λεφτά για παιδί που δεν είναι καν δικό σου;"). Προσωπικά βρίσκω αξιοθαύμαστη την προθυμία σου. Αλλά κλίνω στο β γιατί: Πρώτον, τίποτα δεν σου αξασφαλίζει ότι το ιδιωτικό θα είναι καλύτερο. Απλώς, δεν θα έχει απεργίες. Πήγα σε ιδιωτικό σχολείο 12 χρόνια. Οι δάσκαλοι, αν δεν έχουν μεράκι, μπορούν να είναι ακριβώς τα ίδια ζώα, με αντιπαιδαγωγικές μεθόδους. Αυτό που θα βοηθήσει το παιδάκι είναι να το ενθαρρύνετε να διαβάζει λογοτεχνία, να κάνει μια ξένη γλώσσα (και ΑΝ έχει κλίση σε αυτό, και δεύτερη σε λίγα χρόνια, αλλά ΟΧΙ τρίτη) και να κάνει δραστηριότητες που να διευρύνουν τους ορίζοντές του. Από το σπίτι ξεκινά η παιδεία. Από συζητήσεις που κάνετε κλπ. Δεύτερον, δεν χρειάζεται να δώσεις τόσα λεφτά από τώρα. Ελάχιστες ουσιαστικές γνώσεις μας μένουν από το δημοτικό. Μπορεί να χρειαστεί χρήματα στο λύκειο, για γλώσσες, φροντιστήρια (όλοι οι συμμαθητές μου στο ιδιωτικό έκαναν φροντιστήριο, όπως κάνουν στο δημόσιο), ποιος ξέρει, και για να πάει στο εξωτερικό. Αν έχει κλίση, μπορεί να πάει μετά το δημοτικό σε ένα πειραματικό γυμνάσιο (αν συνεχιστεί αυτός ο θεσμός, πράγμα που εύχομαι). Μακάρι πάντα να είσαι πρόθυμος να το στηρίζεις στο πλαίσιο των δυνατοτήτων σου.