Kαι εγω στο λυκειο γυμνασιο ετσι ειμουνα ακριβως οπως περιγραφεις και απλα δικαιολογουσα τον εαυτο οτι οτι δεν χορευω γιατι ειμαι μαστουρωμενος. Αλλα ο καιρος περασε μαλακωσα ,ηρεμησα και απλα εμαθα να μην με ενδιαφερει καθολου τι θα πει ο αλλος. Και τωρα θα με βρεις σε καθε συναυλια να ειμαι καγκελο να τα δινω ολα και να μην μου κεγεται καρφι ή στο υπογειου του σενζα .Η φυσικη εξελιξη του ευατου σου ειναι αυτη και ονομαζεται ωριμανση του ατομου. Κουραγιο θα ερθει σιγα σιγα και να στο δεν απωλλαζει κατι πρεπει να το βρεις εσυ η ιδια.