Το θεωρώ τουλάχιστον αφελές να πιστεύεις ότι όλος αυτός ο χαμός γίνεται για να λένε οι γονείς "το πάντρεψα το παιδί μου". Ο γάμος είναι συντροφικότητα και όσο ικανός να είναι κάποιος όταν έρθει η ώρα να αντιμετωπίσει το οποιοδήποτε πρόβλημα είναι πολύ πιο εύκολο να το κάνει μαζί με κάποιον άλλον παρά μόνος τους είτε αυτό το πρόβλημα έχει να κάνει με οικονομικά, οικογενειακά ακόμα και γηρατειά. Ο καθένας ορίζει τη ζωή του όπως θέλει και κάνει ότι θέλει. Αν επιλέξει να μην παντρευτεί δικαίωμά του και δεν το κατακρίνω καθόλου, όμως είναι πολύ άσχημο να μην μπαίνεις στη θέση του άλλου ακόμα και αν διαφωνείς και να μην μπορείς να καταλάβεις ότι όλη αυτή η γκρίνια και το μοιρολόι από που προέρχονται. Στην τελική μητέρα είναι και θέλει το καλύτερο (αυτό που νομίζει) για το παιδί της ειδικά όταν βλέπει ότι εκείνη μεγαλώνει και δεν θα μπορεί να το βοηθήσει όπως θα ήθελε στην περίπτωση που χρειαστεί.