θα μπορουσα να σου πω οτι ταυτιζομαι γτ κ εμενα οι γονεις μου με εκαναν μεγαλοι.Τους εχασα και τους δυο ουσα εγω νεα, αλλα ομως αυτοι οχι μεγαλοι για τα δεδομενα της εποχης μας. Οποτε η ηλικια που θα κανεις παιδι δεν εχει να κανει με το ποσο καιρο θα εισαι διπλα του, γιατι ατυχιες συμβαινουν και στους 30αρηδες και στους 50αρηδες και στους 80αρηδες.Επισης ουτε εγω εχω αδερφια και ναι συμφωνω οτι αυτο ειναι μεγαλο προβλημα, γιατι τρως το αγγουρι μοναχος σου.Απο κει και περα δεν ταυτιζομαι μαζι σου γιατι αν κ μεγαλοι οι γονεις μου μου χαρισαν απειρες ευτυχισμενες στιγμες, μου εδειξαν τον κοσμο ολοκληρο, με σπουδασαν, με παροτρυναν, ουδεποτε μου απαγορεψαν, με εμπιστευονταν και με στηριζαν σε ολες μου τις αποφασεις.Επισης ακριβως επειδη ηταν μεγαλοι, εκαναν υπερσποσπαθειες να "κατεβουν" στην ηλικια μου και στα οσα επιτασσει η εποχη μας, δλδ ουτε "τι φοραααας??" ακουσα, ουτε "στις 11 να εισαι πισωωωωω", ουτε ξυλο ουτε τιμωριες ουτε τπτ.Τουτεστιν θεωρω πως το θετικο της ηλικιας τους ηταν η ωριμοτητα που ειχαν στο να αντιμετωπιζουν καταστασεις. Δε γνωρισα πιο χαβαλετζου γυναικα απο τη μανα μου ως τωρα, ουτε πιο τρελο απο τον πατερα μου.Με ολα τους τα λαθη και τις βλακειες υπηρξαν πολυ καλοι γονεις.Εκει που θελω να καταληξω ειναι πως η ηλικια δεν παιζει κ τοσο ρολο στη συνεννοηση που αναφερεις. Ουτε στην κατανοηση. Επισης πρεπει να εκτιμας οοολα αυτα που σιγουρα σου προσεφεραν. Αν κατσεις και σκεφτεις ειμαι σιγουρη πως θα βρεις απειρες ευτυχισμενες στιγμες που σας ενωνουν. Με κανεναν ανθρωπο δε συνεννοεισαι πληρως, ανεξαρτητως ηλικιας. Ειναι στο χερι σου να προσπαθησεις να ερθεις κοντα στον πατερα σου, να του εξηγεις οσα δεν ξερει ή δεν καταλαβαινει, να κανετε παρεα και διαφορα πραγματα μαζι και να δημιουργειτε αναμνησεις. ΤΙΠΟΤΑ πιο σημαντικο απο αυτο, περα απο τον ιδιο τον ανθρωπο φυσικα. Οι αναμνησεις και οι ωραιες στιγμες. Οποτε παρε τον πατερα σου απο το χερι, πηγαιντε μια βολτα και δειξε του αυτα που δεν ξερει, να σου δειξει αυτα που εσυ δεν ξερεις.Καποτε σκεφτομουν κι εγω "μα τι σκεφτοντουσαν και με κανανε σ αυτη την ηλικια?"Τωρα δε θα το αλλαζα με τιποτα. Η ηλικια ειναι ενας αριθμος αν το καλοσκεφτεις.Βλεπεις 30χρονες να αρρωσταινουν και δυστυχως να πεθαινουν και να αφηνουν πισω μωρα (οπως εγινε με μια φιλη μου πολυ προσφατα), και 90χρονους κορακοζωιτους. Όλα ειναι θεμα τυχης τελικα. Σημασια εχει η ποιοτητα του χρονου που περνας με τους αλλους.Αλλαξε το σκεπτικο σου και εκτιμησε αυτο που εχεις γιατι μετα θα ειναι πολυ αργα.Αυτα και συγγνωμη για την τεραστια απαντηση. Εκανα τελικα κι εγω μια εξομολογηση :)