Η συγκεκριμένη διάταξη είναι απαρχαιωμένη και έχει αμιγώς ιδεολογικό χαρακτήρα. Ο νομοθέτης εκφράζει την αποδοκιμασία του για έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και καταδικάζει το να επωφελείται κάποιος απο την ακολασία τρίτων, δεδομένου ότι το άρθρο αυτό τέθηκε κυρίως για τους ξενεδόχους συγκεκριμένων "ξενοδοχείων". Ουσιαστικά δεν υπάρχει κάποιο έννομο αγαθό που να προστατεύεται και με τον νέο ποινικό κώδικα (όταν βγει) θα καταργηθεί. Υπάρχει μία άποψη σύμφωνα με την οποία στην περίπτωση αυτή (της διευκόλυνσης ακολασίας τρίτων) υπάρχει εκμετάλλευση της γενετήσιας ζωής ωστόσο δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοια εκμετάλλευση στο μέτρο που οι τρίτοι ειναι ενήλικες και πράττουν τις ασελγείς πράξεις με τη βούλησή τους.