Ξέρεις κάποτε σκεφτόμουν κι εγώ έτσι. Και δεν το καταλάβαινα. Μετά κάθησα και σκέφτηκα κάτι άλλο. Αφ'ενός απαλύνονται οι τύψεις αυτών που δεν βοηθούν όλη την χρονιά με το να συμβάλλουν έστω και συμβολικά επ'ευκαιρίας των γιορτών. (Και οι περισσότεροι γι'αυτό και το κάνουν). Και υποτίθεται ότι επειδή θα αισθανθούν την "ζεστασιά¨ του να προσφέρουν θα γλυκαθούν και θα θελήσουν να το συνεχισουν και τον υπόλοιπο καιρό δοθείσης ευκαιρίας. Αφ'ετέρου όμως υποτίθεται ότι οι (χριστιανικού χαρακτήρα ειδικά) γιορτές συμβολίζουν μια ελπίδα στο μήνυμα τις αγάπης. Υποτίθεται ότι η γέννηση του Ιησού φέρνει μια ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο, έναν κόσμο συγχώρεσης κι αποδοχής (θεωρητικά μιλώντας πάντα). Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, του να συναισθανθούν ίσως αυτοί οι πολύ πικραμένοι, πολύ παραμελημένοι άνθρωποι που δεν έχουν κανέναν να τους νοιαστεί ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα, καθιερώθηκε η φιλανθρωπική δράση των ημερών. Δίνοντάς τους δηλαδή έναν υπαινιγμό ότι το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι και γι'αυτούς.Εκεί κατέληξα με την συλλογιστική μου. Ενδεχομένως να κάνω λάθος.