Χωρίς καμία κακή πρόθεση θέλω να σου πω ότι είναι εφικτό να ασχολείσαι με πολλά ζητήματα ταυτόχρονα.Θεωρώ κάπως ισοπεδωτικό το 'εδώ γίνεται αυτό κι εμείς ασχολούμαστε με το άλλο'.Είναι πράγματι τραγικό να χάνονται ανθρώπινες ζωές, να ξεριζώνονται από τον τόπο τους λόγω πολέμου, να ταξιδεύουν σε άθλιες συνθήκες για μέρες, να φτάνουν σε ένα καινούργιο μέρος, όπου κάποιοι θα τους καλοδεχτούν, ενώ οι υπόλοιποι θα τους κοιτούν με μισό μάτι.Αυτό όμως σημαίνει ότι παραιτούμαστε απ'όλους τους άλλους αγώνες; Σταματάμε να διεκδικούμε ίσα δικαιώματα; Παύουμε να ασχολούμαστε με άλλα (λιγότερο) άσχημα θέματα κ δεν προσπαθούμε να τ'αλλάξουμε;Θα έλεγες π.χ. σε έναν συνταξιούχο, που του μειώθηκε η σύνταξη: 'Μη βγεις να διαμαρτυρηθείς! εδώ κόσμος πνίγεται κι εσύ που έχεις να φας γκρινιάζεις;' Φαντάζομαι πως όχι, παρόλο που ο παππούς του παραδείγματος είναι ολοφάνερα σε καλύτερη θέση από έναν μετανάστη που έρχεται στη Λέσβο.Αυτό που θέλω να πω είναι πως μπορούμε να ασχοληθούμε με πολλά θέματα ταυτόχρονα. Αυτοί που εκφράζουν τη χαρά τους για το σύμφωνο συμβίωσης δεν είναι αναίσθητοι, που κοιτούν την πάρτη τους. (μερικοί ίσως) Αύριο μπορεί να τους δεις να μαζεύουν τρόφιμα για τους πρόσφυγες ή να προσφέρουν εθελοντικά υπηρεσίες για να τους βοηθήσουν.
