Το κέρατο ποτέ δεν υπήρξε λύση για κανένα πρόβλημα, μόνο η ανοιχτή συζήτηση και η διάθεση να ακούσουμε και να κατανοήσουμε τον άλλο βοηθάνε. Έτσι μου έκανε εντύπωση το εξής:Σου είπε ότι το έκανε 'για να σε ξυπνήσει επειδή δεν της έδινες προσοχή". Αναρρωτιέμαι λοιπόν αν σου είχε μιλήσει(πριν το κέρατο εννοείται) για το πως ένιωθε. Εγώ καταλαβαίνω πως ένιωθε παραμελημένη και μόνη. Αν σου είχε μιλήσει ανοιχτά γι' αυτό, εσύ πως αντέδρασες; Τί προσπάθειες έκανες-κάνατε να ξαναβρεθείτε κοντά; Τα προβλήματα δεν εμφανίζονται από το πουθενά, θέλει 'αρετή και τόλμη' η λύση.Εννοείται ότι θεωρώ απαράδεκτο αυτό που έκανε όπως και ότι δεν με εκπλήσσει η αντίδρασή σου. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο!