Το κέρατο ποτέ δεν υπήρξε λύση για κανένα πρόβλημα, μόνο η ανοιχτή συζήτηση και η διάθεση να ακούσουμε και να κατανοήσουμε τον άλλο βοηθάνε. Έτσι μου έκανε εντύπωση το εξής:Σου είπε ότι το έκανε 'για να σε ξυπνήσει επειδή δεν της έδινες προσοχή". Αναρρωτιέμαι λοιπόν αν σου είχε μιλήσει(πριν το κέρατο εννοείται) για το πως ένιωθε. Εγώ καταλαβαίνω πως ένιωθε παραμελημένη και μόνη. Αν σου είχε μιλήσει ανοιχτά γι' αυτό, εσύ πως αντέδρασες; Τί προσπάθειες έκανες-κάνατε να ξαναβρεθείτε κοντά; Τα προβλήματα δεν εμφανίζονται από το πουθενά, θέλει 'αρετή και τόλμη' η λύση.Εννοείται ότι θεωρώ απαράδεκτο αυτό που έκανε όπως και ότι δεν με εκπλήσσει η αντίδρασή σου. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο!
18.1.2016 | 13:15
Το 2016 δε ξεκίνησε με το καλύτερο τρόπο, αλλά έχει ο καιρός
Τρία χρόνια και κάτι μήνες σχέση. Ήξερε πόσο απαιτητική δουλειά κάνω και πόσο χρόνο πρέπει να αφιερώνω σ' αυτή, ήξερε ότι από αυτή τη δουλειά τρώμε και ζούμε μιας και εκείνη είναι άνεργη. Και εκείνη τι έκανε; Πριν λίγες μέρες μου εξομολογήθηκε ότι πήγε με άλλον γιατί δε της έδινα προσοχή λόγω δουλειάς. Με κάποιον τον οποίο γνώριζε μόνο 1-2 ώρες, έναν άγνωστο. Γιατί ήθελε λέει να με κάνει να ξυπνήσω και το έκανε για ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ. Και για να κερδίσει τη προσοχή μου. Και ισχύει... κέρδισε τη προσοχή μου... για μια μέρα. Γιατί την επόμενη την έδιωξα απ' το σπίτι μου. Δεν ήθελα να ανεχτώ τίποτα παραπάνω. Όταν έχω ανάγκη να με στηρίζει στις δυσκολίες και αντί αυτού εκείνη με μαχαιρώνει πισώπλατα, ε απλά όχι. Ειδικά όταν εγώ την έχω στηρίξει ουκ ολίγες φορές ειδικά στις σπουδές της. Εκείνη να παρακαλάει να ξαναπροσπαθήσουμε και να λέει ότι δε θέλει να γυρίσει στο σπίτι των γονιών της, και άλλα τέτοια. Εγώ απ' την άλλη ένιωσα δικαίωση όταν την έδιωξα. Ψύχραιμα και όμορφα, όχι φωνές. Το παραδέχομαι εδώ, μιας και είναι και ανώνυμα, ναι, έκλαψα που το τέλειωσα. Ναι, στεναχωριέμαι τώρα που γυρίζω σπίτι και δεν ακούω πλέον το γέλιο της. Ναι, κάτι σημαντικό νιώθω ότι λείπει από δίπλα μου. Αλλά το βασικότερο που νιώθω πειράζει που είναι δικαίωση;
3
