Συγνωμη τοτε μανουλα!! Εγω σε τετοιες δυσκολες μερες του μιλαω και του εξηγω πως ειβαι δυσκολη μερα. Ποσα καταλαβαινουν! Τον παιρνω αγκαλια και περναμε τη μερα στη κουζινα, ζυμωνουμε, μαγειρευουμε. Τον στελνω να μου φερνει πραγματα και κουραζεται και ειναι πιο ηρεμος καιχαρουμενος γιατι βοηθαει! βγαινουμε μια βολτιτσα, μια αγκαλια κι ενα παραμυθι και ερχεται η ωρα για υπνο κι εχει περασει ηρεμα η μερα. Το καλο ειναι πως η αγαπη της μαμας ειναι γιατρικο. Την επομενη μερα να τα γεμισεις με φιλια, να τους εξηγησεις τι συνεβη και θα σε συγχωρεσουν. Ελπιζω να σου εδωσα καμια ιδεα!