Θα σας τα πω λίγο παραστατικά για να κατανοήσετε. Μην περιμένετε από το "φονιά" να δείξει επιείκεια και συμπόνια, πόσο δε μάλλον αγάπη, ενώ βρίσκεται με το μαχαίρι ανά χείρας. Αναρωτηθείτε απλώς, γιατί εσείς βρίσκεστε εκούσια γονατισμένος, ακριβώς κάτω από το μαχαίρι του. Ξέρετε, "φονιάδες" υπάρχουν πολλοί και κάνουν τη δουλειά που ξέρουν να κάνουν. Το θέμα είναι να κάνουμε κι εμείς τη δική μας δουλειά απέναντί τους. Κοινώς, όπου βλέπουμε μαχαίρι, φεύγουμε. Πονάει είναι η αλήθεια, αλλά η τελική μαχαιριά αν μείνουμε, θα πονέσει περισσότερο.Πηγαίνετε παρακάτω κι αναζητήστε αυτό που αξίζει στην καρδιά σας. Μην την υποτιμάτε τόσο την καημένη.