Διάβασα το κείμενό σου και παροτι 22 ετών που είσαι, γράφεις πολύ σωστά, λογικά με επιχειρήματα και παραδείγματα. Πράγματι μερικοί είναι πολύ αχάριστοι και δεν εκτιμούν εν ολίγοις αυτά που έχουν στη ζωή τους. Μακάρι να είχα και γω μια οικογενειακή επιχείρηση και ας ήταν μια ποντικότρυπα να εργάζομαι. Ξέρεις τι θα έκανα? Θα κόπιαζα παραπάνω από εκείνους που μου την πρόσφεραν, τουλάχιστον θα προσπαθούσα να την κάνω μεγαλύτερη και δυνατότερη. Θα προσπαθούσα να τη διατηρήσω ''ζωντανή'', θα είχα σκοπό στη ζωή μου και δεν θα ήμουνα άνεργη να παρακαλάω το κάθε υποτιθέμενο ''αφεντικό'' να μου δώσει εργασία. Θα ήμουν κύρια του εαυτού μου, με δικό μου πρόγραμμα και κανόνες.