ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να σας πω κάτι που με προβλημάτισε χθες. Ήμουν έξω σε ένα μπαράκι με κάτι φίλους. Είναι ένα παιδί από την παρέα που δουλεύει στην Γερμανία. Όσο ήμασταν στο σχολείο τα λέγαμε τακτικά αν και πηγαίναμε σε διαφορετικά σχολεία. Μετά που πέρασα εγώ στην σχολή μου και εκείνος σε ιεκ αραιώσαμε. Όχι ότι έγινε κάτι απλά σταματήσαμε να μιλάμε. Πήρε άδεια από την δουλειά που έχει στην Γερμανία και ήρθε εδώ για να δει τους δικούς του και με την ευκαιρία αυτή βγήκαμε και με την παρέα για να τον δούμε και να μας πει τα νέα του. Φαινόταν αλλαγμένος τελείως. Δεν ήταν δηλαδή το παιδί εκείνο που δεν είχε εμπάθεια μέσα του ούτε κακία αλλά ήταν καλό παιδί γελαστό και με χιούμορ. Με λίγα λόγια θα έλεγες ότι πήγε εκεί και έπαθε μετάλλαξη. Τα λέγαμε εκεί στο μπαράκι και κάποια στιγμή τον ρώτησα γιατί έφυγε. Να πω ότι, εδώ είχε δουλειά. Έχουν οικογενειακή επιχείρηση με κοτόπουλα. Ο πατέρας του ξεκίνησε την επιχείρηση. Έχουν πτηνοτροφείο και δουλεύει πολύ καλά. Μου έλεγε για την κατάσταση εδώ ότι είναι δύσκολα ενώ εγώ ήξερα ότι δούλευαν πολύ καλά. Στην αρχή σκέφτηκα μήπως έμπλεξε πουθενά. Και κάποια στιγμή άρχισε να κατηγορεί τον πατέρα του ότι δεν τον έδινε λεφτά. Του έδινε είπε 600 ευρώ, από την επιχείρηση του κιόλας τα έπαιρνε, και ο πατέρας του μετά του είπε να παίρνει 600 αλλά το δίμηνο. Γι αυτό και εκείνος θύμωσε, είχαν φασαρίες στο σπίτι, και πήγε στην Γερμανία. Και του λέω ρε φίλε μήπως εκεί είναι καλύτερα; Που ξυπνάς 6 η ώρα το πρωί για να πας στο εργοστάσιο και μετά τα απογεύματα στην πιτσαρία; Δεν μου είπε τίποτα γι αυτό. Εγώ προβληματίστηκα με το εξής: είναι σωστό ρε παιδιά να κατηγορείς τον πατέρα σου, δεν έχει σημασία ότι ήμασταν φίλοι για το άτομο μου ξέρει πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να πω κουβέντα δεν είμαι κουτοσμπόλης για τους άλλους δεν ξέρω, ότι δεν σε δίνει λεφτά; Την επιχείρηση για ποιον την έκανε; Για τον γείτονα απέναντι; Για σένα την έκανε την επιχείρηση. Έτοιμη στρωμένη δουλειά. Στους καιρούς που ζούμε αντί να κάνεις τον σταυρό σου που έχεις στρωμένη δουλειά την μουτζώνεις και φεύγεις στην Γερμανία να γίνεις χαμάλης; Ο πατέρας αυτού του παιδιού, ξέρω πολύ καλά, πόσο πολύ έχει μοχθήσει στην ζωή του για να χτίσει την επιχείρηση, μόνος του με έναν Αλβανό χτίσανε το εργαστάσιο. Πήγε στον Πειραιά για να μάθει συστήματα αυτοματισμού και γύρισε εδώ μετά και γέμισε με εξοπλισμό το εργοστάσιο. Και να ακούσει τώρα το ίδιο του το παιδί να τον κατηγορεί στις παρέες του. Πραγματικά ντροπή του. Εγώ τον είπα: φίλε μου του λέω τι να σου πω.... εσύ ξέρεις καλύτερα αλλά εγώ πιστεύω ότι είναι λάθος αυτή σου η επιλογή. Να έλεγα, του είπα, ότι δεν έχεις δουλειά εδώ και ότι κάθεσαι όλη μέρα, ναι να το δεχτώ να πας στην Γερμανία. Αλλά με οικογενειακή επιχείρηση χρόνια και ενώ πηγαίνει πολύ καλά να φεύγεις στην Γερμανία, το θεωρώ λάθος απόφαση. Ναι αλλά, μου λέει εμένα, αν εσένα δεν σε πλήρωνε τι θα έκανες; Καλά ρε συ του λέω μιλάς σοβαρά; Ποιος να με πληρώσει; Δικιά σου επιχείρηση δεν είναι; Στο τόπο σου δεν είσαι; Καθαριότητα, φαγητό, πλύσιμο όλα τα έχεις στα χρήματα κόλλησες; Ξέρω πολύ καλά ότι σου δίνουν λεφτά και με το παραπάνω. Ο πατέρας σου την επιχείρηση για ποιον την έκανε; Για σένα την έκανε για να έχεις ένα καλύτερο μέλλον. Μην είσαι αχάριστος, έτσι του είπα. Αυτός συνέχισε να λέει: να μου έδινε λεφτά να έμενα. Δεν έβγαλα άκρη. Πρώτη φορά τον άκουσα να μιλάει με τόσο θυμό για την ίδια του την οικογένεια που κάνει τα αδύνατα δυνατά για αυτόν και την αδερφή του(άλλη μάρκα κι αυτή). Εντάξει κανείς δεν είναι τέλειος αλλά και ούτε και εσύ είσαι τέλειος που κατηγορείς τον πατέρα σου στην ίδια σου την παρέα. Μετά όταν μείναμε οι δυο μας του είπα: εγώ του λέω φίλε δεν πρόκειται να πω κουβέντα σε κανέναν την γνώμη μου στην είπα. Οι άλλοι όμως ξέρεις πολύ καλά την σκατοχαρακτήρες είναι αν φτάσει αυτό στα αυτιά του πατέρα σου εσύ θα είσαι υπεύθυνος γιατί μίλησες. Δεν του άρεσε που τον είπα έτσι. Νευρίασε και σηκώθηκε έφυγε. Σε τι κοινωνία ζούμε ρε παιδιά; Είναι δυνατόν; Κρίμα, γιατί από παιδιά είμαστε μαζί και τον είχα σε εκτίμηση τον θεωρούσα σωστό. Με αυτό που είπε έπεσε στα μάτια μου πολύ. Καλά όχι ότι οι άλλοι είναι Παναγίες. Και εκείνοι όλα έτοιμα τα θέλουν. Μόνο εγώ και ένα ακόμα παιδί από τους συνολικά 5 της παρέας έχουμε τα μυαλά στο κεφάλι μας. Εμένα η μάνα μου, να σας το πω γιατί είναι σχετικό με το θέμα δεν το λέω με υπερηφάνεια, όποτε είναι να βγω με δίνει 3 ευρώ άλλες φορές 5 άλλες φορές παραπάνω. Και την ευχαριστώ γι αυτό. Κάνει ότι μπορεί. Ενώ σπουδάζω ήθελα να βρω μια δουλειά για πληρώνω τουλάχιστον το ενοίκιο του σπιτιού και ότι μπορώ παραπάνω. Και για έναν ολόκληρο χρόνο το έκανα. Και ναι να σας το πω. Ένιωσα υπερήφανος γι αυτό γιατί βοήθησα την οικογένεια μου. Η επιχείρηση που δούλευα έκλεισε πριν 1 μήνα και τώρα πάλι ψάχνομαι. Θα σας πω το εξής: Δεν έχω φάει την ζωή με το κουτάλι, πως μπορώ άλλωστε 22 χρόνων είμαι, αλλά μην κατηγορείτε την οικογένεια σε κανέναν για το οτιδήποτε. Κρατήστε το μέσα σας γιατί ο κόσμος είναι κακός. Φανταστείτε πως θα νιώσει ο γονιός αν το μάθει ότι τον σχολιάζατε σε άλλους. Θα στεναχωρηθεί. Να μην το κάνετε. Να δέχεστε απλόχερα αυτά που σας δίνουν και να είστε ευγνώμων που έχετε χρήματα για να πιείτε έναν καφέ ή φάτε οτιδήποτε κάπου έξω. Γνωρίζω παιδιά που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση τους. Κι όμως δεν έχω ακούσει το παραμικρό από αυτά τα παιδιά και είναι τιμή τους. Να αγαπάτε την οικογένεια σας γι αυτό που πραγματικά είναι. Να είστε περήφανοι γι αυτούς τους ανθρώπους που αγωνίζονται για να έχετε εσείς τα καλύτερα και να μην σας λείψει το παραμικρό. Και δεν μιλώ για υλικά αγαθά. Μιλώ γι αυτά που πραγματικά χρειάζεται ο άνθρωπος και έχει ανάγκη. Εύχομαι να διαβάσατε το κείμενο του. Δεν είναι δα και καμιά σημαντική εξομολόγηση μα ήθελα να σας γράψω γιατί με προβλημάτισε πολύ.Να έχετε μια όμορφη μέρα όλοι σας!!!!!!