Νομίζω πως ξέρω περίπου τι περνάς. Το να σου στερούν τα όνειρα είναι μεγάλο πλήγμα. Ίσως το μεγαλύτερο όλων, πέραν ακόμη και από την ίδια την πραγματικότητα. Να παλεύεις να προσγειωθείς και να μη μπορείς γιατί το μυαλό πλάθει εικόνες και η ψυχή λαχταράει να τις ζήσει.Δεν έχω λύση, θα σου πω μονάχα πως είναι όμορφο να έχεις ανθρώπους να σε αγαπούν και να τους αγαπάς. Μη στερητικό. Και μη εξαργυρώσιμο.