Δεν θεωρώ λύση τα γραφεία συνοικεσίων. Πάντα το συσχέτιζα στο μυαλό μου με ανθρώπους κάποιας ηλικίας που ψάχνουν απλά παρέα για τα γεράματα. Θεωρώ ότι είναι μια απελπιστική κίνηση κάποιου να απευθυνθεί εκεί εκτός αν πραγματικά πιστεύει ότι θα βρει σύντροφο. Δεν συμφωνώ γιατί δίνεις χρήματα με σκοπό να μη μείνεις στο ράφι. Σαν να αγοράζεις την αγάπη που εκείνη είναι δωρεάν για το καθένα μας. Σαν να διαλέγεις από μια βιτρίνα το μπεμπελό που σου γυάλισε περισσότερο.
