ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 32 χρονων, εμφανισιμη, μου κοβει δοξα τω Θεω, μορφωμένη, επικοινωνιακη, ομως εχω απογοητευτει απο τις σχεσεις μου... Επισης, οι οικονομικες δυσκολιες περιοριζουν πλεον τις κοινωνικες δραστηριοτητες επαφες όπου μπορεις να γνωρισεις κοσμο. Απο τη μια προσπαθω να φυγω στο εξωτερικο αλλα δεν εχω οικονομικες καβατζες ή βοηθεια και δεν ξερω αν θα πετυχει, απο την αλλη το μελλον εδω στην Ελλαδα με φοβιζει. Δεν μπορεις να εχεις το σπιτι σου, τη δουλεια σου, τα χρηματα σου, τα χομπυ σου να νιωθεις ομορφα και ανεξαρητα. Και εκτος των αθλιων οικονομικων και εργασιακων συνθηκων στο τραπεζι μενει και η μοναξια.Γιατι οπως και να το κανουμε δεν ειναι το ιδιο να μοιραζεσαι και τη χαρα και τις δυσκολιες με εναν αλλον ανθρωπο. Να βιωσεις την αγαπη. Να σημειωσω οτι νιωθω και αυτο το κενο διοτι εχω διαφορα οικογενειακα προβληματα και ακομα και η στηριξη απο εκει οικονομική και ηθική ειναι περιορισμενη.Τελευταια, επειδη επενδυσα συναισθηματικα σε μια σχεση η οποια μου βγηκε τοξική απογοητευτηκα τοσο πολυ. Χρειαζεσαι το λιγοτερο ενα εξαμηνο για να γνωρισεις καποιον εστω καλα για να δεις αν ταιριαζετε.... Κι αυτο αν γνωριζεις καθε φορα αμεσως εναν ανθρωπο... Αλλιως ο χρονος περναει...Τελευταια τριβελίζει η σκεψη στο μυαλο μου να παω σε γραφειο γνωριμιων. Λενε οτι τουλαχιστον ακομα και εκει εχουν εκσυγχρονιστει τα πραγματα, δεν ειναι οπως παλια και υπαρχουν ανθρωποι ολων των ηλικιων και μορφωτικου επιπεδου.Αν το ελεγα σε γνωστους και φιλους θα εμεναν με το στομα ανοιχτο για μενα. Νομιζουν οτι μπορω να εχω οποιον θελω αλλα τιποτα ρε παιδια δεν ειναι θεμα εμφανισης μονο, ουτε ακομα κι αν εχεις μια δυνατη ισχυρη και ενδιαφερουσα προσωπικοτητα. Ισα ισα αυτο το καθιστα πιο δυσκολο.... Πολυ πιο δυσκολο....Ποια ειναι η γνωμη σας;