Όλων των γονιών σπάνε -χωρίς απαραίτητα να έχουν άτακτα παιδάκια-, η ευθύνη σας είναι μεγάλη... όμως δεν αντιδρούν όλοι με φωνές ή και ξύλο. Αυτό σκέψου πρώτον και δεύτερον μίλα κάπου, σε έναν επαγγελματία. Έχεις θέμα με το θυμό σου... Επίσης συνιστώ γιόγκα ή τέτοιου είδους σωματική/πνευματική άσκηση, αν μπορείς να κλέψεις έστω μια ώρα τη μέρα για να ασχοληθείς.Ως γονιός δε φέρεσαι απλώς άσχημα αλλά παίρνεις και άλλες ζωές στο λαιμό σου. Συμμετέχεις στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών σου. Το αν το παιδάκι σου μεγαλώνοντας θα έχει αυτοπεποίθηση, ζωντάνια, κοινωνικότητα, τάσεις βίας, κόμπλεξ κλπ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε εσένα - όχι μόνο μέσω της μεταξύ σας αλληλεπίδρασης αλλά και των συμπεριφορών που παρατηρεί έξω από αυτήν, γενικότερα το κλίμα στο σπίτι.Δε σου λέω κάτι που δε στο είπαν παραπάνω ή που δεν ξέρεις ήδη...Η συμπεριφορά σου έχει συνέπειες και πρέπει να πάψει. Μην είσαι αναβλητική και μην ντραπείς να μιλήσεις.