Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με στεναχώρησε η εξομολόγησή σου :( Ότι και να σου πούμε εμείς δεν μπορεί να σου φέρει ανακούφιση, μόνο ο χρόνος μπορεί να βοηθήσει λιγάκι. Μήπως να γυρίσεις στο πατρικό σου για λίγο; Σε τέτοιες καταστάσεις η μοναξιά είναι ανυπόφορη.. ίσως η στήριξη της μητέρας σου να είναι απαραίτητη. Επιπλέον ίσως να ήταν καλό να μετακομίσεις σε άλλο σπίτι, το να είσαι στο ίδιο σπίτι που ζούσατε μαζί και όλα να τον θυμίζουν δεν σε βοηθάει να προχωρήσεις... ανάλογα βέβαια και το πότε έγινε. Αν είναι νωπό τότε το να βρίσκεσαι με τα πράγματά σου ίσως να βοηθήσει με το πένθος σου, αλλά αν έχει περάσει καιρός τότε καλύτερα να μετακομίσεις. Τι να πω... καλό κουράγιο εύχομαι και να μπορέσεις κάποια στιγμή αν όχι να το ξεπεράσεις, να βρεις ξανά ένα όμορφο νόημα στη ζωή σου και να συνεχίσεις... κι αυτός το ίδιο θα ήθελε για σένα! Συλλυπητήρια