Μισό λεπτό, μισό λεπτό! Καταλαβαίνω -και συμφωνώ- πως οτιδήποτε τυποποιημένο είναι βαρετό και προβλέψιμο, και ναι καταλαβαίνω πως τα μακαρόνια δεν είναι το πιο πρωτότυπο φαγητό, και μια γυναίκα σε εσώρουχα δεν είναι και καμία τόσο άγρια φαντασίωση αλλά ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που θα σνομπάρω αυτά τα δύο, επειδή κάπου και για κάποιον/α αποτελούν κλισέ. Καταρχήν που αποτελούν κλισέ, πείτε μου χώρα να πάω να ζήσω χτες! Η μόνη σκηνή που μου έρχεται στο μυαλό, είναι με τη Σιένα Μίλερ να ψιλοκόβει λαχανικά φορώντας τις μπότες της, και αλήθεια αν έτσι μοιάζουν τα κλισέ, δηλώνω μέγας μαϊντανός οικειοθελώς -αρκεί να με τεμαχίζει η Σιένα :ΡΕάν απλά αναφέρεσαι στο στερεότυπο της γυναίκας που είναι «δούλα και κυρά» νομίζω πως για τις πιο πρόσφατες γενιές δεν τίθεται ιδιαίτερα θέμα τέτοιας φαντασίωσης. Ας μιλήσω για μένα τουλάχιστον, το πρότυπο της «καλής νοικοκυράς» μου φαίνεται πολύ ξενέρωτο και ξεπερασμένο και με εξαίρεση κάποιες ελληνικές μαυρόασπρες ταινίες δεν έτυχε να το ζήσω ποτέ από κοντά. Μου θυμίζει χωριό, και το χωριό δε με φτιάχνει τόσο (έχει φοβερό φαγητό όμως). Επίσης ας μην αφήνουμε μερικά (ξεπερασμένα) στερεότυπα να μας χαλάνε απλές απολαύσεις όπως τα μακαρόνια και τα εσώρουχα, θα καταλήξουμε συμπλεγματικοί! Γράφτε για άντρα που ετοιμάζει αυγά με φακιόλι και ποδιά και θα ταυτιστώ πρώτος! Απλά κάτω τα χέρια από τα μακαρόνια!!