Μου έχει συμβεί το πρωί να έχω δει μία τελείως διαφορετική εικόνα από τη ''βραδινή'', σε δύο περιπτώσεις ήταν πραγματικά ακραία η διαφορά. Από ένα σημείο και μετά έχω μάθει να ''κρίνω'' την ομορφιά μίας γυναίκας συνεκτιμώντας το πόσο ''προσθέτουν'' επάνω της τεχνητά στοιχεία τα οποία είναι εμφανή. Κατ' εμέ το πρόβλημα δεν είναι στο να ''φτιάχνεται'' (παντοιοτρόπως) μία γυναίκα, αλλά στο γεγονός ότι κάποια στιγμή πείθεται ενδόμυχα ότι η''φτιαγμένη'' εικόνα της αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα για την ίδια, και πάνω σε αυτή την επίπλαστη εικόνα να αντιμετωπίζει τους άλλους γύρω της.
