Τόχε πει και ο γέρων Καραμανλής. "Θα πάρω την ιστορία και θα την πετάξω στη θάλασσα".Αλλά πώς από αυτό περάσαμε ότι παράδοση είναι το κράξιμο στις αδερφές δεν ξέρω. Το κράξιμο στις αδερφές ΔΕΝ είναι παράδοση. Ούτε η πατρωνία. Ειλικρινά, δεν υπάρχει μία μέρα όπου μάτσο τριχωτοί σερνικοί να μαζεύονται και να κράζουν. Δεν υπάρχει η γιορτή του Άγιου Κράχτη. Υπάρχει βέβαια πολύ καγκουριά, έλλειψη σεβασμού και αλητεία αλλά αυτά είναι μιας άλλης μορφής παράδοση στη χώρα μας. Μια παράδοση που δημιουργεί κι άλλες παραδόσεις με τη σειρά της.Πχ παράδοση είναι κάθε 17Ν να καίμε το Πολυτεχνείο, παράδοση είναι να θεωρούμε ΟΚ τις μολότωφ αλά Κυρίτσης, παράδοση είναι να κάνουμε ότι είμαστε υπέρ των δικαιωμάτων του Κουφοντίνα αλλά να μην έχουμε ποτέ πάρει θέση για την Τζέκου του Ζαχόπουλου, παράδοση είναι να τα κάνουμε όλα αχταρμά για να είμαστε πολύ προχώ.Αυτές τις παραδόσεις όντως πρέπει να τις αφήσουμε πίσω μας.