Αυτό που βλέπω είναι ότι, όταν μας αρέσει κάποιος πολύ ή μας έχει χτυπήσει ο έρωτας κατακούτελα, πολλές φορές πάμε να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα ή δεν θέλουμε να δούμε το πασιφανές. Το έχω κάνει, το έχουμε κάνει όλοι και πιθανόν να το ξανακάνουμε στο μέλλον.Αν τα έβλεπες κάπως πιο αντικειμενικά και ψύχραιμα τα πράγματα, θα καταλάβαινες ότι από κάπου "μπάζει" το όλο θέμα..Και αν έγραφα εγώ αυτή την εξομολόγηση αντίστοιχα θα με συμβούλευες να μην αφήνω τον οποιονδήποτε να με παραμυθιάζει..