με συγκίνησες!!..και πόσο ταυτίζομαι..που στα 36 μου κάνω ότι μα ότι δουλειά βρίσκεται μπροστά μου..όταν βρίσκεται..στο πόδι με ανθρώπους που δε θέλω να χαρακτηρίσω καν..και προσπαθώ να κάνω όνειρα..μα πέφτω συνέχεια στην ίδια παγίδα.. και προσγειώνομαι απότομα..στην πραγματικότητα!..αναγκάστηκα να φύγω για σεζόν..για να κάνω τον χαμάλη και θελήματα..και ανυπομονώ να φύγω από εδώ..για να γυρίσω που?..στο πατρικό μου..να ξαναρχίσω εκεί το άλλο ψάξιμο..για να κάνω μια άλλη δουλειά ίσως..την 11η που έχω κάνει στη ζωή μου..που μόνο παρά ελάχιστο καιρό κατάφερα να αυτονομηθώ..και πλέον φαντάζει απίθανο!σίγουρα δεν ήταν ούτε είναι αυτά τα όνειρα μου..