Κοριτσάκι μου καλημέρα!Μην το βάζεις κάτω, είσαι ακόμα στην αρχή. Έχω παρόμοια εμπειρία με θέματα ανορεξίας, που είναι το ίδιο δύσκολα να το ξεπεράσεις. Τα κατάφερα όμως. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Θα πέσεις πολλές φορές σε εμπόδια και θα υπάρξουν και πισωγυρίσματα. Το θέμα όμως είναι να σηκώνεσαι και να συνεχίζεις. Και τη δύναμη να σηκωθείς σου τη δίνει η θέλησή σου να συνέλθεις.Αλήθεια, έχεις πάει σε γιατρό; Εγώ άρχισα να κάνω βήματα μπροστά όταν πήγα σε ψυχίατρο. Όλα τα άλλα δε βοηθούσαν.
