Η τελευταία παράγραφός είναι μάλλον εκτός πραγματικότητας: δε νομίζω ότι οι γονείς φέρονται έτσι γιατί θυμούνται το φαφλατά φιλόλογο που είχαν πριν 25 χρόνια ή το γραφικό θεολόγο. Η συμπεριφορά δικαιολογείται από δύο βασικούς λόγους:-Καταρχήν επειδή δεν μπορούν να διακρίνουν τους μεν από τους δε: ίσως να είναι πολλοί οι ''δε'', και παίρνει η μπάλα και τους μεν. -Κατά δεύτερον, οι ''μεν'', αποπνέουν σεβασμό οι ίδιοι; ή μήπως απλά ΝΟΜΙΖΟΥΝ ενώ στην ουσία αναιρούν μόνοι τους αυτό που εν πολλοίς απαιτούν ως δεδομένο από τους άλλους;Όταν πήγαινα στο γυμνάσιο και στο λύκειο, πριν πολλά χρόνια, οι ίδιοι οι καθηγητές με το όλο τους ύφος και στυλ ΔΕΝ ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ συμπεριφορές όπως αυτές που περιγράφεις. Πολύ περισσότεροι οι δάσκαλοι στο δημοτικό. Ο δάσκαλος και ο καθηγητής ήταν κάτι ''ιερό'' τότε, και ο γονέας καθόταν προσοχή μπροστά του. Αυτό όμως όχι εξ επαγγέλματος, αλλά διότι και ο καθηγητής κέρδιζε αυτό το σεβασμό. Καλά Χριστούγεννα.
