
Είναι περίεργο να συναντηθείς από κοντά,με κάποιον"γνωστό άγνωστο".Από τη μια ξέρεις κάποια πράγματα,ίσως πολύ περισσότερα από όσα"αντέχει"μια πρώτη συνάντηση,αλλά από την άλλη είναι μια τελείως διαφορετική προσέγγιση,αναμφίβολα πιο ενδιαφέρουσα.Δεν το συνηθίζω,αλλά έχει συμβεί...και δεν άλλαξε κάτι στον σχολιασμό εδώ μέσα-η αλλαγή έγινε έξω από εδώ.Για να είμαι ειλικρινής,δεν θα ήθελα να γνωρίσω όλους όλους τους σχολιαστές-ούτε όλοι θα ήθελαν να με γνωρίσουν,σίγουρα πράγματα.Αν υπάρχει έδαφος για μια περαιτέρω γνωριμία μεταξύ κάποιων,αυτό μου φαίνεται πιο λογικό από μια γενική μάζωξη.Αν ζούσα Αθήνα,θα είχα συναντήσει κανά δυο ακόμα,γιατί όχι;Δεν κρύβω κάτι στα σχόλιά μου για να νιώσω άβολα και όσες φορές έχω εξομολογηθεί,δεν με πήρε πρέφα κανείς-ανώνυμα εξομολογούμαστε άλλωστε,εγώ απλά δεν έβαζα αποσιωπητικά... ;)Ο μόνος λόγος για να σταματήσω να μπαίνω εδώ,είναι να μην βρίσκω πλέον λόγο.Στην αρχή ήμουν πιο μαζεμένη,μην"εκτεθώ"πολύ,μη δίνω λεπτομέρειες πολλές(δεν ξέρεις ποτέ ποιος διαβάζει/μικρός είναι ο κόσμος),μην πω σε κάποιον δικό μου ότι μπαίνω εδώ...τώρα,κάποιοι φίλοι μου,"ενημερώνονται"από τα σχόλιά μου και σχολιάζουν αβέρτα στο viber,στην ομάδα που έχουμε,τι έχω γράψει και ακολουθεί και περαιτέρω στιχομυθία...μου κάνουν και παράπονα που δεν σχολιάζω πιο συχνά... :)Πλάτειασα πάλι,αλλά αυτή είμαι,σχεδόν δυο χρόνια εδώ μέσα με nickname και avatar.