ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.2.2018 | 17:37

Συνάντηση

Ρε παιδιά, να συναντηθούμε (ίσως μας οργανώσω εγώ), αλλά το θέλετε πραγματικά; Εννοώ, έχετε ή όχι πρόβλημα με το να γνωριστείτε από κοντά με κόσμο που ξέρει τόσα για εσάς και που ξέρετε τόσα για εκείνον; Μετά θα γράφετε εδώ; Αυτά απορώ εγώ.Αλλιώς, το Πάσχα είναι εφικτό.
5
 
 
 
 
σχόλια
Άμα ψήνεσαι τόσο πολύ να διοργανώσεις μια συνάντηση ,έχεις καιρό να το σκεφτείς μέχρι το Πάσχα.Μπορεί και να δεχτούν κάποιοι.Παλαιότερα έμαθα ότι είχαν συναντηθεί κάποια άτομα,τώρα τι μπορεί να έγινε δεν ξέρω.
Εγώ συμμετέχω περίπου 1.5 έτος στο φόρουμ. Ένας λογαριασμός εξαρχής. Το ίδιο alter ego (Tony - Grumpy) και σε άλλα ειδησεογραφικά φόρουμ πριν επικεντρωθώ εδώ. Όσοι διαβάζουν συστηματικά τα γραφόμενα μου, γνωρίζουν καλύτερα τα προσωπικά μου από φίλους-γνωστούς μου (καθώς σπάνια μιλάω σε τρίτον για συντροφικές σχέσεις μου). Το αρχικό μου κίνητρο, διπλό. Αφενός, η εγγενής περιέργεια μου για την ανάλυση της ανθρώπινης συμπεριφοράς (εμπειρικά, δίχως αντίστοιχες σπουδές). Αν και μεγαλύτερος από τους περισσότερους εδώ μέσα, ομολογώ ότι διδάχθηκα αρκετά πράγματα από τις εμπειρίες και τις αναλύσεις άλλων. Αφετέρου, περνούσε κάπως ευχάριστα η ώρα σε μια δύσκολη περίοδο προετοιμασίας γι'αυτό που κάνω τώρα. Εκείνη την περίοδο, έπρεπε να είμαι συγκεντρωμένος με τα ρολλά κατεβασμένα για τον περίγυρο μου. Τελικά, έγινε συνήθεια που συνοδεύει το lunch break :)Άρα, η ανωνυμία και η έλλειψη δέσμευσης δούλεψαν μια χαρά για μένα. Σαφώς και υπάρχουν κάποια άτομα που θεωρώ αξιόλογα και θα ήθελα να έχουμε κοινωνική επαφή (π.χ., για καφέ-φαγητό ή άλλες δραστηριότητες μια στο τόσο - όχι πρήξιμο στο φβ κλπ). Ενδέχεται αυτό να είναι αμοιβαίο, δηλαδή και εκείνα τα άτομα να θέλουν να με γνωρίσουν. Ένα βήμα πιο πέρα, υπάρχουν προσωπικότητες που με ελκύουν. Λέω καμια φορά π.χ. "μια τέτοια χρειάζομαι για να μου βάλει τα δυο πόδια σ'ένα παπούτσι και να με κάνει άνθρωπο" :D Αμιγές ερωτικό ενδιαφέρον δεν έχω για συγκεκριμένο άτομο καθώς βλέπετε είμαι "οπτικός τύπος" ... Και έρχομαι στο θέμα που έθεσες. Για μένα, το να έρθω σε συνάντηση σχολιαστών (οπότε και να "δω") δεν είναι επιλογή. Τα άτομα που συνιστούν τον βασικό πυρήνα του φόρουμ γνωρίζονται ήδη μεταξύ τους. Όπως έχω ξαναπεί, είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Εάν αποκαλύψω την ταυτότητα μου σε ένα άτομο, όσο αξιόπιστο και να το θεωρώ, υπάρχει μη μηδενική πιθανότητα, αργά ή γρήγορα, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο να μεταφερθεί η πληροφορία σε άτομα που δεν γουστάρω να έχω επαφές. Μόνο με άλλον σαν κι'εμένα, δηλαδή άσχετο από τον πυρήνα θα μπορούσα άνετα να γνωριστώ, αλλα πάλι είμαι επιφυλακτικός καθώς με τους πολυπρόφιλους και τους διαρκώς ανανεούμενους λογαρισμούς χάνεται ο μπούσουλας.Πάντως, σας συμβουλεύω να μην επηρεαστείτε από τη δική μου στάση, καθώς είμαι ιδιόρρυθμη περίπτωση. Μια συνάντηση θα μπορούσε να ανακινήσει θετικά την βαλτωμένη δυναμική του φόρουμ.
Είμαι σίγουρος ότι 99% η συνάντηση θα γίνει Αθήνα, οπότε εμένα δεν με βολεύει, εάν τυχόν γίνει καθώς η απόσταση είναι κάτι παραπάνω από 500 χιλιόμετρα, και δεν είμαστε για έξοδα δεν μας περισσεύουν, εάν ήμουν Αθήνα ευχαρίστως!
Είναι περίεργο να συναντηθείς από κοντά,με κάποιον"γνωστό άγνωστο".Από τη μια ξέρεις κάποια πράγματα,ίσως πολύ περισσότερα από όσα"αντέχει"μια πρώτη συνάντηση,αλλά από την άλλη είναι μια τελείως διαφορετική προσέγγιση,αναμφίβολα πιο ενδιαφέρουσα.Δεν το συνηθίζω,αλλά έχει συμβεί...και δεν άλλαξε κάτι στον σχολιασμό εδώ μέσα-η αλλαγή έγινε έξω από εδώ.Για να είμαι ειλικρινής,δεν θα ήθελα να γνωρίσω όλους όλους τους σχολιαστές-ούτε όλοι θα ήθελαν να με γνωρίσουν,σίγουρα πράγματα.Αν υπάρχει έδαφος για μια περαιτέρω γνωριμία μεταξύ κάποιων,αυτό μου φαίνεται πιο λογικό από μια γενική μάζωξη.Αν ζούσα Αθήνα,θα είχα συναντήσει κανά δυο ακόμα,γιατί όχι;Δεν κρύβω κάτι στα σχόλιά μου για να νιώσω άβολα και όσες φορές έχω εξομολογηθεί,δεν με πήρε πρέφα κανείς-ανώνυμα εξομολογούμαστε άλλωστε,εγώ απλά δεν έβαζα αποσιωπητικά... ;)Ο μόνος λόγος για να σταματήσω να μπαίνω εδώ,είναι να μην βρίσκω πλέον λόγο.Στην αρχή ήμουν πιο μαζεμένη,μην"εκτεθώ"πολύ,μη δίνω λεπτομέρειες πολλές(δεν ξέρεις ποτέ ποιος διαβάζει/μικρός είναι ο κόσμος),μην πω σε κάποιον δικό μου ότι μπαίνω εδώ...τώρα,κάποιοι φίλοι μου,"ενημερώνονται"από τα σχόλιά μου και σχολιάζουν αβέρτα στο viber,στην ομάδα που έχουμε,τι έχω γράψει και ακολουθεί και περαιτέρω στιχομυθία...μου κάνουν και παράπονα που δεν σχολιάζω πιο συχνά... :)Πλάτειασα πάλι,αλλά αυτή είμαι,σχεδόν δυο χρόνια εδώ μέσα με nickname και avatar.
Να διευκρινίσω,γιατί δεν ήταν επαρκής η διατύπωση,ότι οι 2 φίλες μου που σχολιάζουμε στο viber,δεν έχουν καμία σχέση με την lifo,είναι φίλες 30+ χρόνων και απλώς μπαίνουν στη συγκεκριμένη στήλη όσο συχνότερα μπορούν,επειδή πριν λίγους μήνες τους εκμυστηρεύτηκα ότι σχολιάζω εδώ μέσα και ήθελαν να διαβάζουν τις"βλακείες"που γράφω... :DΌταν αναφέρω καμιά ιστορία από τα παλιά ή"φωτογραφίσω" κάποιο πρόσωπο που θα αναγνωρίσουν(μα τους γνωρίζουν και σχεδόν όλους όσους γνωρίζω),γίνεται χαμός στην καζούρα... :)Μέχρι στιγμής,αρκούνται στην ανάγνωση και "βαριούνται να γράφουν οι ίδιες κατεβατά"-πάλι καλά...
Scroll to top icon