Θα μπορούσα να σου γράψω με τις ώρες για αυτό την αρκετά ευαίσθητη πτυχή όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Με παραδείγματα που έχω βιώσει τόσο προσωπικά, όσο και πολλοί δικοί μου άνθρωποι. Ακούω συνεχώς να συμβαίνουν γύρω μου παρόμοια περιστατικά. Για αυτό αποφάσισα να σου σχολιάσω επίσης.Πάντως ισχύει αυτό που λες. Σε μεγάλο βαθμό. Είναι το μόνο ΣΙΓΟΥΡΟ ότι τα απωθημένα, ο εγωισμός και ο φανταστικός κόσμος που πλάθουν ορισμένοι για το τι είναι η σωστή, καλή, αποδεκτή "ζωή" είναι η κύρια πηγή αυτού του προβλήματος. Επίσης παίζει ρόλο και η πρόθεση που έχει καλλιεργήσει ο κάθε άνθρωπος όταν συναναστρέφεται με τον άλλο. Αν από την αρχή δεις τον άλλο ως συνάνθρωπο και τον πονέσεις με τα καλά του και μη, θα είναι σίγουρα πιο αυθεντικήη σχέση που θα αναπτύξεις. Αν όμως τον δεις ανταγωνιστικά και αρχίσουν εκείνες οι διαβολεμένες εσωτερικές συζητήσεις μέσα σου όσον αφορά ποιος είναι καλύτερος, ποιος είναι πιο έξυπνος, ποιος έχει σχέση με την/τον πιο εμφανίσιμη/ο ή πιο επιτυχημένη/ο επαγγελματικά κλπ, συν τα ΚΟΜΠΛΕΞ που μας εμποτίζουν οι γονείς μας (άθελα τους, ίσως από υπερβολική αγάπη ή επειδή έτσι μεγάλωσαν και αυτοί), τότε η ρήξη δεν αργεί να έρθει.Έχω απομακρυνθεί με αδερφική φίλη και 2-3 στενά συγγενικά πρόσωπα που ζήσαμε μαζί δεκαετίες σαν αδέρφια από παρόμοιες καταστάσεις που μου δημιούργησαν πολύ πόνο. Πολύ αχαριστία, για χάρη του συμφέροντος πέταξαν σε μια στιγμή τόσα χρόνια αληθινής αγάπης, σεβασμού, υποστήριξης, βοήθειας (σε ΚΑΘΕ τομέα). Συν το ότι άκουσα χιλιάδες ψέμματα και λυπήθηκα βλέποντας τα άτομα με τα οποία μεγαλώσαμε σαν αδέρφια να γίνονται μικρόψυχα, κομπλεξικά, ζηλιάρηδες και εγωιστές. Δεν λέω ότι εγώ ειμαι τέλεια, προσπαθώ τουλάχιστον όμως να είμαι όσο πιο εντάξει μπορώ ως άνθρωπος με ψυχή και αξιοπρέπεια. Ευτυχώς όμως είχα την τύχη και την ευλογία να έχω δίπλα μου ανθρώπους που ενώ έβλεπαν ότι έκανα κακό στον εαυτό μου επιμένοντας να σώσω σάπιες σχέσεις με βοήθησαν πολύ να καταφέρω να βρω τις ισορροπίες μου και να μάθω να πορεύομαι στη ζωή μου χωρίς κακές επιρροές. Αισθάνομαι ότι είναι ίσως από τα σημαντικότερα πράγματα που έχω κατορθώσει προσωπικά, έπειτα από πολύ πόνο και με περίσσια επιμονή-υπομονή, και προσπαθώ καθημερινά να εμπνέω και τους δικούς μου ανθρώπους ή όσους γνωρίζω ως νέους φίλους να το προσπαθήσουν. Μη φοβάστε τη ζωή. Είναι μια ωραία πρόκληση. Άλλωστε, ποιος είπε ότι εμείς οι ευαίσθητοι του κόσμου αυτού δεν έχουμε γεννηθεί για τις προκλήσεις; Προστατεύστε την ψυχή σας από κακές επιρροές, αξιοπρεπώς, δίχως πολλά λόγια και με διακριτικότητα. Και να ξέρετε πως όσοι σας αγαπούν αληθινά θα είναι πρώτοι δίπλα σας με χαμογελο ΚΑΙ στις χαρές της ζωής. Όχι μόνο στις λύπες. Κάπου σε αυτή την ήσυχη γωνιά της ζωής θεωρώ ότι βρίσκεται η γαλήνη και η αγαλλίαση της ψυχής μας.