Νομίζω κανένας μας σχεδόν δεν ήξερε τί θέλει να σπουδάσει, σε εκείνη την ηλικία, που κληθηκαμε να αποφασίσουμε και αυτοί που έκλιναν προς κάποια μεριά, δεν ήξεραν εάν θα τους αρεσουν όντως σαν σπουδές και σαν επάγγελμα, αργότερα.Σκέψου ποιά είναι τα ενδιαφέροντά σου και τα ταλέντα σου και μην αμελήσεις να ενημερωθείς και για το είδος της αποκατάστασης, μετέπειτα.Για παράδειγμα, το βρίσκω λιγότερο σοφή επιλογή να γίνεις φιλόλογος, όταν εδώ και πολλά χρόνια βγαίνουν φιλόλογοι από απειρες σχολές και μένουν άνεργοι ή κάνουν από κανένα ιδιαίτερο.Από την άλλη, δε μπορεί κανείς να σου πει τί θα ισχύει σε 5 και 10 χρόνια από τώρα, οπότε για μένα υπάρχει ένας βασικός κανόνας: να ασχοληθείς με κάτι που θα σου άρεσε πραγματικά και αν το κηνυγήσεις και το ψάξεις με αγάπη, δεν θα βγεις χαμένος/η ποτέ!Καλή σου απόφαση!!!