Είναι και οι περιστάσεις στις οποίες βρίζεις. Άλλο να πεις στο πλαίσιο της παρέας "ρε μ@λ... άκου τι έπαθα" κι άλλο να πάτε για καφέ και να ξεφωνίζεις μπροστά στον κόσμο ή το αμίμητο που είχε κάνει κάποτε η τότε κολλητή μου (μάντεψε γιατί δεν είναι πια κολλητή) που μπροστά σε ξένο κόσμο που την πρωτοσύστησα γύρισε και είπε "καλό πουτ@ν@κι και η τάδε τελικά" και πάθαν οι γριές σοκ και η κουμπάρα μου μου έκανε νόημα να της το βουλώσω γιατί ο πατέρας της είναι υψηλόβαθμος στρατιωτικός και η μάνα της θεολόγος. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τη διαφορά έτσι;